Nederlandse versie staat onder de Engelse versie

We have a special crossing to Saint-Martin, reach an important milestone and wonder if we will manage to complete an extensive list of two A4 pages of boat jobs before our next guests arrive!

Angelique has graced the Netherlands with her presence once again, and that can only mean one thing for us: there is a marathon of intensive boat jobs waiting. Imagine: no less than two A4 pages filled to the edge with boat jobs itching to be crossed out before our next visitors. We do not do these boat jobs in the British Virgin Islands, but in Saint Martin and are all in preparation for when we are going to make the crossing to Panama, to eventually go through the Panama Canal to the Pacific Ocean. While we analyse the wind forecasts for the next ten days, hoping for a miraculous change, it is not forthcoming. There are no significant changes in sight. So, without further delay we decide not to wait any longer. On Tuesday, May 23, we will lift the anchor and set course to Saint-Martin. A well -known passage for us of 130nm that we will take about 24 hours.

It was a special crossing that tested our patience, and none of us could really sleep. The wind came and went, sometimes strong and sometimes gentle, teasing us with its unpredictability. Thunderstorms raged around us and the wind direction kept shifting, making it more challenging to navigate to our final destination. Throughout the journey we were constantly on the move, always on our feet. We hoist the sails, reef them, adjust their position or lower them completely and start the engine. Then, just when we thought we had it all figured out, the wind shifted again and we had to hoist everything back up and adjust to the ever-changing conditions. It felt like a never-ending dance with the elements, where the elements had all the moves and we were desperately trying to keep up. Sometimes we continued on the engine to keep us somewhat on course. As the rain poured down all around us and thunder continued to roar in the distance, flashes of lightning lit up the night sky, creating a beautiful spectacle that most closely resembled a brawl between Zeus and Poseidon. However, life on a boat makes us less enthusiastic about thunder than when we lived on land. The fragility of a sailboat, with its masts outstretched upwards, has a greater chance of being struck by lightning and this is always present in our minds. It has taught us to have more respect for the power of nature.

The sun appeared slowly on the horizon, and there we were, all with small eyes, lost in our own thoughts. Just when we got lost in the beautiful colors of the sunrise, a sudden movement of the jib brought us back to reality – something had to be changed in the course. Ah, the sunrise and sunset, they continue to fascinate us. It is nice how something like that can still be so fascinating, even after you have seen hundreds. We eat some yogurt and a drink a strong cup of coffee! We all needed that. With a little renewed energy, the fish rod is cast. We are now sailing straight to Saint Martin, which we will see looming on the horizon in about three o’clock. The fish rod starts rattling, we have bite! Jeroen runs across the deck to the rod, after about 20 minutes the fish appeared as a victor and slipped out of our grip. The next fish that bit our bait was less lucky, a tasty tuna. We all look forward to eating, it was a while since we had caught tuna. When the wind changed direction again and threatened us to take our final goal, we decided to turn on the engine for the last part of the journey.

During this passage, we also reach an extraordinary milestone. It has been eleven months since we started our sailing trip around the world from the British Virgin Islands. Our very first passage led us to Sint-Maarten and this was then quite tough with strong wind and large waves. During these incredible eleven months, we navigated from the British Virgin Islands, sailing to the south to Grenada, then we set course back to the north to the Bahamas, to finally return to our starting point for a joyful first family visit. And now, eleven months later, we follow the same route again, we complete the famous passage and we pass the milestone of 5,000 nautical miles. According to the nautical rules, we can now have a swallow tattoo. Shall they get there? We all think about it. We are proud of this achievement and when we look back we are so much more confident than when we started our adventure and our confidence in the boat and each other has meanwhile grown into a very special bond that we will cherish for a lifetime.

Arriving in Marigot Bay we sailed directly to the gas station and have filled our diesel tank and water tank. Since our water maker does not work, we will have to do very economically with water for the time being. After refuelling we found a nice place to anchor in the bay, so that we were assured that night of a peaceful night’s sleep. We all looked forward to our feast of fresh tuna, with potatoes and a vegetable mix. We knew that, after we had surrendered to the delicious meal, we would go to bed on time. We all sleep for 10 hours! The next morning, we decided to rent a car for an hour to pick up our boxes with things from the Netherlands and to pick up the boat stickers that imagen graphics had made for us. The car was fully loaded with our precious charge when we drove back to our Dinghy, enthusiastic to start unpacking. We carefully loaded all the boxes in the dinghy and clambered on board ourselves. Slowly we sail to our boat. Exampling everything felt like Christmas morning, and although our birthdays were already over, there were still small presents tucked away for us, along with the long-awaited Starlink equipment. We had been very looking forward to this, but were disappointed when we discovered that Starlink had considerably increased its monthly costs, from 100 euros to 235 euros per month, and even 285 euros when making a crossing. Despite the excellent performance during our six-day trial period, we decided for our stay in the Caribbean to settle for our one data SIM card, which only costs us 45 euros per month.

When we have unpacked the boxes and everything has a place, we walk through the list of boat jobs. Although our crossing to the Pacific will only be in more than half a year, we must also take into account the location where we are. Here in the Caribbean there are many boat stores where parts can be ordered, and if we are lucky, the parts are in stock. Due to the salty water, everything wears out faster and equipment and equipment need maintenance more often. There is also something breaking on a boat every week, sometimes every day. It can be something small such as a fan or something big like our water maker. There are so many technical gadgets on our boat and they all need their own specific attention. In between our visits, the three of us will work hard to do as many boat jobs as possible. We will ensure that the boat is in the best possible state when we start our crossing to Panama. We still have 3.5 weeks before our next guests arrive in Martinique. This may sound like a long time, but we have to take into account that parts may not be in stock and should be ordered. I can promise you that 3.5 weeks is a very tight time frame. So, no time to lose for us! We have received an e-mail stating that our new water maker is still in Puerto Rico and will arrive later in the week. We divided the tasks among each other, we perform some tasks independently and others require teamwork. We have achieved a lot throughout the week. The generator and the diesel engine have had maintenance, with new filters being placed, replacing the oil and checking and replacing the impellers. Jeroen, conceived, successfully designed and installed a larger and improved salt water supply system for our, future, two water makers, air conditioning, diesel engine and generator, complete with brand new pipes and valves. In the meantime, the riggers checked the tension of our reinforcements, as needed after we had renewed them six months ago. Cracks are created in the Fiberglass around the backstag supports, to strengthen this, they will make larger rear plates for us. The cracks were created by the movement in the Arche on which our solar panels are mounted and where our dinghy hangs during longer passages. We have made a new entrance door, thoroughly cleaned the teak floor in the boat and re -oiled its natural color and we have repainted the Amel logos on the side of the boat. What a different face!

When we receive two e-mails, our excitement reaches new heights. One of them brings the news that we have been looking forward to for a long time: our spare autopilot finally arrived after a four -month waiting. The other e-mail informs us about the arrival of our new water maker. Without wasting for a moment, we hurry to pick up both packages. The water maker’s installation process will take a little more than a week. Always exciting moments, will everything go as we hope. We feel a sense of satisfaction if we can finally cross the first boat jobs on our long task list. It is a great feeling to see progress and keep working hard together to ensure that our boat is in top condition for our upcoming adventures.

We bereiken een belangrijke mijlpaal.

We hebben een bijzondere oversteek naar Saint-Martin, bereiken een belangrijke mijlpaal en vragen ons af of het ons zal lukken om een uitgebreide lijst met bootklussen van twee A4-pagina’s af te krijgen, voordat onze volgende gasten arriveren!  

Angelique heeft Nederland weer vereerd met haar aanwezigheid en dat kan maar één ding voor ons betekenen: er staat ons een marathon van intensief bootklussen te wachten. Stel je voor: maar liefst twee A4-pagina’s tot de rand gevuld met bootklussen die jeuken om doorgestreept te worden, voor ons volgende bezoek. Deze bootklussen doen we niet in de Britse Maagdeneilanden, maar in Saint Martin en zijn allemaal ter voorbereiding voor als we de oversteek gaan maken naar Panama, om uiteindelijk door het Panamakanaal te gaan naar de Grote Oceaan. Terwijl we de windvoorspellingen voor de komende tien dagen analyseren, hopend op een wonderbaarlijke verandering, blijft die uit. Er zijn geen noemenswaardige veranderingen in zicht. Dus zonder verder oponthoud besluiten we om niet langer te wachten. Op dinsdag 23 mei lichten we het anker op en zetten we koers naar Sint-Maarten. Een bekende passage voor ons van 130 NM waar we ongeveer 24 uur over zullen doen. 

Het was een bijzondere oversteek waarbij ons geduld op de proef werd gesteld, en niemand van ons echt kon slapen. De wind kwam en ging, soms krachtig en soms zacht, en plaagde ons met zijn onvoorspelbaarheid. Om ons heen raasden onweersbuien en de windrichting veranderde steeds, waardoor het een grotere uitdaging werd om naar onze eindbestemming te navigeren. Gedurende de hele reis waren we constant in beweging, altijd op de been. We hijsen de zeilen, reven ze, passen hun positie aan of strijken ze helemaal neer en starten de motor. Toen, net toen we dachten dat we alles voor elkaar hadden, draaide de wind weer en moesten we alles weer omhoog hijsen en ons aanpassen aan de steeds veranderende omstandigheden. Het voelde als een nooit eindigende dans met de elementen, waarbij de elementen alle bewegingen hadden en we wanhopig probeerden bij te blijven. Soms gingen we op de motor verder om ons enigszins op koers te houden. Terwijl de regen rond om ons heen met bakken uit de lucht viel en de donder op afstand bleef brullen, verlichtten bliksemflitsen de nachtelijke hemel, waardoor een mooi schouwspel ontstond dat het meest leek op een vechtpartij tussen Zeus en Poseidon. Door het leven op een boot zijn we echter minder enthousiast over onweer dan toen we op het land leefden. De kwetsbaarheid van een zeilboot, met zijn naar boven uitgestrekte masten, heeft een groter kans op blikseminslag en dit is altijd aanwezig in onze gedachten. Het heeft ons geleerd meer respect te hebben voor de kracht van de natuur. 

De zon verscheen langzaam aan de horizon, en daar zaten we dan, allemaal met kleine oogjes, verzonken in onze eigen gedachten. Net toen we verdwaalden in de mooie kleuren van de zonsopgang, bracht een plotselinge beweging van de fok ons terug naar de realiteit – er moest iets aan de koers veranderd worden. Ah, de zonsopgang en zonsondergang, ze blijven ons boeien. Het is fijn hoe zoiets vertrouwds, nog steeds zo boeiend kan zijn, zelfs nadat je er honderden hebt gezien. We eten wat yoghurt en een drinken een sterke kop koffie! Die hadden we allemaal even nodig. Met een beetje vernieuwde energie wordt de vishengel uitgeworpen. We zeilen nu recht op Saint Martin af, die we over ongeveer drie uurt aan de horizon zullen zien opdoemen. De vishengel begint te ratelen, we hebben beet! Jeroen rent over het dek naar de hengel toe, na ongeveer 20 minuten kwam de vis als overwinnaar tevoorschijn en glipte weg uit onze greep. De volgende vis die in ons aas beet, had minder geluk, een lekkere tonijn. Hier kijken we allemaal naar uit om te eten, het was alweer een tijd geleden dat we tonijn hadden gevangen. Toen de wind weer van richting veranderde en ons verder van ons einddoel dreigde te brengen, besloten we de motor aan te zetten voor het laatste deel van de reis.

Tijdens deze passage bereiken we ook een buitengewone mijlpaal. Het is alweer 11 maanden geleden dat we begonnen aan onze zeilreis rond de wereld vanaf de Britse Maagdeneilanden. Onze allereerste passage leidde ons naar Sint-Maarten en deze was toen best pittig met harde wind en flinke golven. Gedurende deze ongelooflijke 11 maanden navigeerden we van de Britse Maagdeneilanden, zeilend naar het zuiden tot aan Grenada, vervolgens zette we koers terug naar het noorden naar de Bahama’s, om uiteindelijk terug te keren naar ons startpunt voor een vreugdevol eerste familiebezoek. En nu, elf maanden later, volgen we dezelfde route opnieuw, voltooien we de bekende passage en passeren we de mijlpaal van 5.000 zeemijl. Volgens de nautische regels mogen we nu een zwaluw tatoeage laten zetten. Zullen ze er komen? We denken er alle drie even over na. We zijn trots op deze prestatie en als we terugkijken staan we zoveel zelfverzekerder achter het roer dan toen we aan ons avontuur begonnen en ons vertrouwen in de boot en elkaar is ondertussen uitgegroeid tot een heel bijzondere band die we een leven lang zullen koesteren. 

Aangekomen in Marigot Bay zijn we direct naar het tankstation gevaren en hebben onze dieseltank en watertank gevuld. Aangezien onze watermaker niet werkt zullen we voorlopig zeer zuinig moeten doen met water. Na het tanken vonden we een mooie plek om voor anker te gaan in de baai, zodat we die nacht verzekerd waren van een vredige nachtrust. We keken allemaal uit naar ons feestmaal van verse tonijn, met aardappeltjes en een groentemix. We wisten dat we, nadat we ons hadden overgegeven aan de lekkere maaltijd, op tijd naar bed zouden gaan. We slapen dan ook allemaal 10 uur lang! De volgende ochtend besloten we om voor een uur een auto te huren om onze dozen met spullen uit NL op te halen en de bootstickers op te halen die Imagen Graphics voor ons had gemaakt. De auto was volgeladen met onze kostbare lading toen we terugreden naar onze dinghy, enthousiast om te beginnen met uitpakken. We laadden alle dozen voorzichtig in de dinghy en klauterden zelf aan boord. Langzaam varen we naar onze boot. Alles uitpakken voelde als kerstochtend, en hoewel onze verjaardagen al voorbij waren, waren er nog steeds kleine cadeautjes voor ons weggestopt, samen met de langverwachte Starlink-apparatuur. We hadden hier erg naar uitgekeken, maar waren teleurgesteld toen we ontdekten dat Starlink zijn maandelijkse kosten aanzienlijk had verhoogd, van 100 euro naar 235 euro per maand, en zelfs 285 euro bij het maken van een overtocht. Ondanks de uitstekende prestaties tijdens onze proefperiode van zes dagen, besloten we voor ons verblijf in de Caribbean genoegen te nemen met onze ene data-simkaart, die ons maar 45 euro per maand kost.

Als we de dozen hebben uitgepakt en alles een plek heeft, lopen we de lijst met bootklussen door. Hoewel onze overtocht naar de Pacific pas over ruim een half jaar is, moeten we ook rekening houden met de locatie waar we ons bevinden. Hier in het Caribisch gebied zijn er veel bootwinkels waar onderdelen kunnen worden besteld, en als we geluk hebben, zijn de onderdelen op voorraad. Door het zoute water slijt alles sneller en heeft materieel en apparatuur vaker onderhoud nodig. Ook gaat er elke week, soms elke dag wel iets kapot op een boot. Het kan iets kleins zijn zoals een ventilator of iets groots zoals onze watermaker. Er zitten zoveel technische snufjes op onze boot en die hebben allemaal hun eigen specifieke aandacht nodig. Tussen onze bezoeken door zullen we met z’n drieën hard werken om zoveel mogelijk bootklussen te klaren. Wij gaan ervoor zorgen dat de boot in de best mogelijke staat verkeert als we aan onze overtocht naar Panama beginnen. We hebben nog 3,5 week voordat onze volgende gasten in Martinique arriveren. Dit klinkt misschien als een lange tijd, maar we moeten er rekening mee houden dat onderdelen mogelijk niet op voorraad zijn en moeten worden besteld. Ik kan je beloven dat 3,5 week een erg krap tijdsbestek is.

Dus geen tijd te verliezen voor ons! We hebben een e-mail ontvangen waarin staat dat onze nieuwe watermaker nog in Puerto Rico is en later in de week zal arriveren. We verdeelden de taken onder elkaar, sommige taken voeren we zelfstandig uit en andere vereisten teamwerk. De hele week hebben we heel veel bereikt. De generator en de dieselmotor hebben onderhoud gehad, waarbij nieuwe filters geplaatst zijn, de olie vervangen en de impellers gecontroleerd en vervangen. Jeroen, bedacht, ontwierp en installeerde met succes een groter en verbeterd zoutwatertoevoersysteem voor onze, toekomstige, twee watermakers, airconditioning, dieselmotor en generator, compleet met gloednieuwe leidingen en afsluiters. Ondertussen controleerden de riggers de spanning van onze verstagingen, zoals nodig was nadat we ze een half jaar geleden vernieuwd hadden. Rondom de achterstagsteunen zijn scheurtjes in het fiberglass ontstaan, om dit te versterken gaan ze grotere achter-platen voor ons maken. De scheurtjes zijn ontstaan door de beweging in de arche waarop onze zonnepanelen zijn gemonteerd en waar onze dinghy onder hangt tijdens langere passages. We hebben een nieuwe toegangsdeur gemaakt, de teakvloer in de boot grondig gereinigd en opnieuw geolied waardoor zijn natuurlijke kleur is hersteld en we hebben de AMEL logo’s op de zijkant van de boot opnieuw geverfd. Wat een ander gezicht! 

Wanneer we twee e-mails ontvangen bereikt onze opwinding nieuwe hoogten. Een van hen brengt het nieuws waar we al lange tijd naar hebben uitgekeken: onze reserve stuurautomaat is eindelijk gearriveerd na vier maanden lang wachten. De andere e-mail informeert ons over de aankomst van onze nieuwe watermaker. Zonder een moment te verspillen haasten we ons om beide pakketten op te halen. Het installatieproces van de watermaker zal iets meer dan een week in beslag nemen. Altijd weer spannende momenten, of alles gaat zoals we hopen. We voelen een gevoel van voldoening als we eindelijk de eerste bootklussen van onze lange takenlijst kunnen afvinken. Het is een geweldig gevoel om vooruitgang te zien en blijven samen hard werken om ervoor te zorgen dat onze boot in topconditie is voor onze komende avonturen.