Nederlandse versie staat onder de Engelse versie.

Snorkel the Exuma’s at Warderick Wells Cay and Shroud Cay! It’s a place where crystal-clear waters and colorful marine life are standard, but be warned – you may not be able to tell where the sea ends and Rajesh begins! That’s right, Rajesh has spent so much time underwater that he’s starting to doubt his own identity – is he a human or a fish? Join us for some laughs, great underwater sights, and to see if we can find Rajesh’s gills!

I woke up early that morning to the sound of Jeroen rummaging around the boat like a pirate looking for treasure. He was convinced he had an older Genoa hidden somewhere and to my surprise, he was right! He pulled out a big, heavy sack and I swear I saw his eyes light up like a child on Christmas morning. Together we rolled out the sail on the foredeck to inspect it for any damage. We were pleasantly surprised to see that it was in reasonable condition despite its age. We decided to trade it for the jib, as there wasn’t much wind now, and it was a good decision. The Genoa was huge compared to the jib, and that will make a big difference on the next sailing trip! When we rolled up the jib, we noticed a few rips and some loose stitching. We moved the sail to the cockpit so we could fix it later. We grabbed our Sailrite sewing machine and discussed tactics before embarking on our very first sail repair. We still had some pieces of an old sail on board that now came in handy for the repair. After a few hours, we had a nice, repaired jib and were ready to sail again.

We navigated our way through the coral reefs, with Jeroen and Rajesh on either side of the boat, and I guided us on the map. It was a nerve-wracking experience, especially when the depth sounder showed that we have only 0.1 meters under the keel in some stretches before we hit the ground! It’s only a short trip of 7 NM, and when we’ve sailed through the “cut,” we hoist the Genoa to test it out. That doesn’t really work for long because, after 15 minutes, we are already at the next passage, and we roll up the Genoa again. We finally reached our anchorage at O’Brien Cay in the Exuma Cays Land and Sea Park, a protected area where fishing is strictly prohibited. It is a beautiful area, and snorkeling here should be a real experience. This piece has been nicknamed “Aquarium.” The coming week, we will be in the water every day, and we will take you to various snorkeling spots. That same afternoon, we go to the first place to explore: the famous Douglas C-47 Skytrain plane wreck that crashed there on June 30, 1975. Let me tell you a little secret: this plane wreck didn’t have such a dark history as the one at Staniel Cay, which has been associated with drug smuggling. The C-47 Skytrain was a military transport aircraft used by the United States during World War II and the Korean War. The plane that crashed into the Exuma Cays belonged to a company called Air Cargo, which was based in Miami, Florida. The plane was en route from Miami to Nassau when it suffered engine trouble and crashed into the shallow waters off O’Brien Cay. Fortunately, all four crew members survived the crash and were rescued by a passing boat. But the plane was not so lucky and has been lying at the bottom of the ocean ever since. It remains a special experience to snorkel and discover a piece of history, especially when it is now home to a variety of marine life. While snorkeling, we also encountered a nurse shark that seemed completely unfazed by our presence as it glided gracefully past us.

The next morning, I was in the kitchen early, preparing delicious treats to celebrate Jeroen’s birthday. I made some cherry and vanilla ice cream, freshly baked bread, and a delicious lemon cake. We sang and feasted on the delicious food, and Jeroen was also showered with congratulations via Facetime calls, WhatsApp and Facebook (yes, Facebook-less Jeroen can now be reached via the boat’s Facebook page!). We were all excited to go snorkeling at The Aquarium. The water at The Aquarium is crystal clear and shallow, with a maximum depth of about 15 feet. We were amazed at the abundance of fish and coral we saw while snorkeling. We did find out that the area was a lot smaller than we had expected. Nevertheless, we still had a great time and even met some of the other cruisers who we arranged to meet for sundowners on O’Brien Cay beach during sunset. As the evening approached, we decided to head to the beach a bit earlier to do some drone shots and photos. The evening was very pleasant, and we all enjoyed delicious cocktails while watching the sun slowly sink behind the horizon. The nice thing was that these other cruisers also started their adventures about 6 to 8 months ago. Many hours later, with some enjoying the drinks a little too much and not remembering how they made it back to the boat, we all agreed it was a fantastic evening full of unforgettable memories. We hope the hangover won’t be too severe for some.

The next day, we sailed on to Warderick Wells Cay. The weather was good, with a moderate wind from behind, allowing us to hoist all sails and glide through the water at a comfortable speed of 6 knots. The distance was 23 nautical miles, and it would take us about 4.5 hours. As we sailed to our destination, we enjoyed the landscapes and nature around us. We felt free, detached from the everyday routine, and we could let our emotions flow freely. After a while, we reached the cut and ended up at the shallow water where we had to be careful and navigate through it calmly on the engine. Finally, we arrived at Warderick Wells Cay. We wanted to go snorkeling, but we would have to time it right here because of the strong currents that are present. Every day we could snorkel for about 1.5 hours at high and low tide, at those times the currents are minimal. And boy, was our patience rewarded with a treat of marine life, including three spotted eagle rays, several nurse sharks, and a reef shark. We also saw colorful Angelfish, Lobsters, Bar Jacks, Parrotfish, and Blue Tangs. Absolutely gorgeous! After snorkeling, we decided to walk around the island. There are several tracks that you can walk. A well-known one is the top of Boo Boo Hill, where the Blow Holes are, provided the wind is strong enough and the waves are high, which was not the case today. We did climb to the highest point, where we encountered a kind of scrap heap of nameplates from sailing cruisers and further enjoyed the beautiful view of the surrounding landscape. Rajesh made beautiful video and photo recordings with the drone.

After four days of snorkeling and hiking, we set sail for our next destination, Shroud Cay. We had heard about the mangroves and channels through the mangroves and were eager to explore them. The wind was calm the next morning, and that gave us the perfect opportunity to test our spinnaker for the first time. The colorful sail looked brilliant as the boat sailed calmly through the water at a nice 4 knots, while there was only 7-8 knots of wind. We couldn’t help but be proud of ourselves. Our pride was short-lived, however, when I heard something fall on the deck. We hurried forward to investigate but found nothing. We returned to the cockpit, hoping it was nothing serious. Less than fifteen minutes later, we saw our spinnaker fall into the water. We knew we had to act fast to bring it in before it did further damage. The three of us ran as fast as we could to the sail to lift it out of the water before it could reach our propeller and possibly rip. Fortunately, we were able to save the sail without damage. Jeroen inspected the sail and found that the pin of the D-shackle was broken. So, that’s what I heard. We had a spare on board, so it was easy to replace. We hoisted all other sails and calmly sailed on towards Shroud Cay. Once we arrived at the new anchorage, we let the spinnaker dry and Jeroen made a new D-shackle. The sail was ready for a new adventure. Shroud Cay did not disappoint us. The mangroves and channels were very beautiful, and we were amazed by the many turtles that call this place home. With our dinghy, we glided quietly through the mangroves, enjoying the landscape and nature, but we had to beware of the no-see-ums, small, barely noticeable biting insects! So, we slid into the water and enjoyed snorkeling in the crystal-clear water, letting ourselves be carried along by the current through the channel of the mangroves, while we let the dinghy slide quietly behind us. It was an incredible experience, and we were lucky enough to see a spotted eagle ray during our snorkeling adventure. When the time came to say goodbye to Shroud Cay, and with it the Exuma’s, we felt a mix of sadness and excitement. It was like saying goodbye to an ex you still love but know you need to move on from. We were all set to sail to Eleuthera Island, but the wind had other plans. So, we did what any sane person would do: we unpacked our snorkel gear and paddleboards again and headed to the mangroves, waiting for the wind to change direction.

Identiteit Crisis

Snorkel de Exuma’s bij Warderick Wells Cay en Shroud Cay! Het is een plek waar kristalhelder water en kleurrijk zeeleven standaard zijn, maar wees gewaarschuwd – je kunt misschien niet zien waar de zee eindigt en Rajesh begint! Dat klopt, Rajesh heeft zoveel tijd onder water doorgebracht dat hij aan zijn eigen identiteit begint te twijfelen – is hij een mens of een vis? Doe met ons mee voor wat gelach, geweldige onderwatergezichten en om te zien of we Rajesh’s kieuwen kunnen vinden!

Ik werd die ochtend vroeg wakker door het geluid van Jeroen die rond de boot rommelde als een piraat op zoek naar een schat. Hij was ervan overtuigd dat hij ergens een oudere Genua had verstopt en tot mijn verbazing had hij gelijk! Hij haalde een grote, zware zak tevoorschijn en ik zweer dat ik zijn ogen zag oplichten als een kind op kerstochtend. Samen hebben we het zeil op het voordek uitgerold om het te inspecteren op eventuele beschadigingen. We waren blij verrast toen we zagen dat het ondanks zijn leeftijd in redelijke staat verkeerde. We besloten hem te ruilen voor de fok, omdat er opdat moment niet veel wind was, en dat was een goede beslissing. De Genua was enorm vergeleken met de fok en dat zal een groot verschil gaan maken tijdens de volgende zeiltocht! Toen we de fok oprolden, merkten we een paar scheurtjes en een aantal losse stiksels op. We hebben het zeil naar de cockpit verplaatst, zodat we hem later konden repareren. We pakten onze Sailrite naaimachine en bespraken de tactiek voordat we aan de slag gingen met onze allereerste zeilreparatie. We hadden nog wat stukken van een oud zeil aan boord die nu goed van pas kwamen voor de reparatie. Na een paar uur hadden we een mooie, gerepareerde fok en waren we weer klaar om uit te varen.

We navigeerden ons een weg door de koraalriffen, met Jeroen en Rajesh aan weerszijden van de boot en ik begeleidde ons op de kaart. Het was een zenuwslopende ervaring, zeker toen de dieptemeter aantoonde dat we op sommige stukken nog maar 0,1 meter onder de kiel hebben, voordat we de grond zullen raken! Het is maar een korte tocht van 7 NM en als we door de “cut” gevaren zijn hijsen we de Genua om hem uit te testen. Echt lang lukt dat niet, want na 15 minuten zijn we alweer bij de volgende doorgang en rollen we de Genua weer op. We bereikten uiteindelijk onze ankerplek bij O’Brien Cay in het Exuma Cays Land and Sea Park, het is een beschermd gebied, waar vissen ten strengste verboden is. Het is een prachtig gebied, en snorkelen moet hier een echte belevenis zijn. Dit stuk heeft de bijnaam “Aquarium” gekregen. De komende week zullen we dagelijks in het water te vinden zijn en zullen we jullie meenemen naar diverse snorkelplekken.  Diezelfde middag gaan we naar de eerste plek om te verkennen; het beroemde Douglas C-47 Skytrain-vliegtuigwrak dat daar op 30 juni 1975 neerstortte. Laat me je een klein geheimpje vertellen: dit vliegtuigwrak had niet zo’n duistere geschiedenis als dat bij Staniel Cay, dat in verband werd gebracht met drugssmokkel. De C-47 Skytrain was een militair transportvliegtuig dat door de Verenigde Staten werd gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog en de Koreaanse oorlog. Het vliegtuig dat in de Exuma Cays neerstortte, was van een bedrijf genaamd Air Cargo, dat was gevestigd in Miami, Florida. Het vliegtuigje was onderweg van Miami naar Nassau toen het motorpech kreeg en neerstortte in de ondiepe wateren bij O’Brien Cay. Gelukkig overleefden alle vier de bemanningsleden de crash en werden ze gered door een passerende boot. Maar het vliegtuig had niet zoveel geluk en ligt sindsdien op de bodem van de oceaan. Het blijft een bijzondere ervaring om te snorkelen en een stukje geschiedenis te ontdekken, vooral als het nu de thuisbasis is van een verscheidenheid aan zeeleven. Tijdens het snorkelen kwamen we ook een verpleegsterhaai tegen die volkomen onaangedaan leek door onze aanwezigheid terwijl hij gracieus langs ons heen gleed.

De volgende ochtend stond ik al vroeg in de keuken om heerlijke lekkernijen te maken om de verjaardag van Jeroen te vieren. Ik maakte wat kersen- en vanille-ijs, versgebakken brood en een heerlijke citroencake. We hebben gezongen en gesmuld van het lekkere eten en Jeroen is daarnaast overladen met felicitaties via Facetime belletjes, WhatsApp, Facebook (ja ja, Facebook loze Jeroen is tegenwoordig bereikbaar via de Facebookpagina van de boot!). We waren allemaal enthousiast om te gaan snorkelen bij The Aquarium. Het water bij The Aquarium is kristalhelder en ondiep, met een maximale diepte van ongeveer 4,5 meter. We stonden versteld van de overvloed aan vissen en koraal die we zagen tijdens het snorkelen. Wel kwamen we erachter dat het gebied een stuk kleiner was dan we hadden verwacht. Desalniettemin hadden we nog steeds een geweldige tijd en ontmoetten we zelfs enkele andere cruisers met wie we afgesproken hadden voor sundowners op het strand van O’Brien Cay tijdens zonsondergang. Toen de avond naderde, besloten we om wat eerder naar het strand te gaan om wat drone-opnames en foto’s te maken. De avond was erg gezellig en we genoten allemaal van heerlijke cocktails terwijl we de zon langzaam achter de horizon zagen zakken. Het leuke was dat ook deze andere cruisers ongeveer 6 tot 8 maanden gelden gestart zijn met hun avonturen. Vele uren later, waarbij sommigen iets te veel hadden genoten van de drankjes en niet meer weten hoe ze terug op de boot zijn beland, zijn we het er allemaal over eens dat het een fantastische avond was vol onvergetelijke herinneringen. We hopen dat de kater niet te ernstig zal zijn voor sommigen.

De volgende dag zeilden we verder naar Warderick Wells Cay. Het weer was goed, met een matige wind schuin van achteren, waardoor we alle zeilen konden hijsen en met een comfortabele snelheid van 6 knopen door het water gleden. De afstand bedroeg 23 zeemijlen en hier zullen we ongeveer 4,5 uur over doen.  Terwijl we naar onze bestemming zeilden, genoten we van de landschappen en de natuur om ons heen. We voelden ons vrij, los van de alledaagse routine en onze emoties konden we vrij laten stromen. Na een tijdje bereikten we de doorgang (“cut”) en kwamen we uit bij het ondiepe water waar we voorzichtig moesten zijn en we navigeren er rustig op de motor doorheen. Uiteindelijk kwamen we aan bij Warderick Wells Cay. We hadden zin om te gaan snorkelen, maar we zullen dat hier goed moeten timen vanwege de sterke stromingen die hier aanwezig zijn. Dagelijks konden we ongeveer 1,5 uur bij hoogtij en laagtij snorkelen, op die momenten is de stroming minimaal. En jongens, wat werd ons geduld beloond met een traktatie van het zeeleven, waaronder drie gevlekte adelaarsroggen, verschillende verpleegsterhaaien en een rifhaai. We zagen ook kleurrijke Angelvissen, kreeften, Bar Jacks, Papegaaivissen en blauwe tangen. Absoluut prachtig! Na het snorkelen besloten we om rond het eiland te lopen er waren namelijk diverse tracks die je kunt wandelen. Een bekende is de top van Boo Boo Hill, waar ook de Blow Holes zijn, mits het hard genoeg waait en de golfslag hoog zou zijn, wat vandaag niet het geval was. We klommen wel naar de hoogste punt waar we een soort schroothoop aan naambordjes van rondzeilende cruisers tegenkwamen en genoten verder van het mooie uitzicht op het omliggende landschap. Rajesh, maakte met de drone mooie video en foto opnames.  Na vier dagen snorkelen en wandelen zetten we koers naar onze volgende bestemming – Shroud Cay. We hadden gehoord over de mangroven en kanalen door de mangroven en wilden ze graag verkennen.

De wind was de volgende ochtend kalm en dat gaf ons de perfecte mogelijkheid om onze spinnaker voor het eerst te testen. Het kleurrijke zeil zag er schitterend uit terwijl de boot rustig door het water zeilde met een mooie 4 knopen terwijl er maar 7-8 knopen wind stond. We konden niet anders dan trots zijn op onszelf. Onze trots was echter van korte duur toen ik iets op het dek hoorde vallen. We haastten ons naar voor op het dek, om het te onderzoeken, maar vonden niets. We keerden terug naar de cockpit, in de hoop dat het niets ernstigs was. Nog geen kwartier later zagen we onze spinnaker in het water vallen, de top was losgekomen van de mast. We wisten dat we snel moesten handelen om het binnen te halen voordat het verdere schade aanrichtte. We renden alle drie zo snel als we konden naar het zeil om het uit het water te tillen, voordat het naar onze propeller zou kunnen gaan en mogelijk zou scheuren. Gelukkig hebben we het zeil zonder schade kunnen redden. Jeroen, inspecteerde het zeil en constateerde dat de pin van de D-sluiting kapot was. Dat hoorde ik dus vallen. We hadden een reserve aan boord, dus die was gemakkelijk te vervangen. We hijsen alle andere zeilen en voeren rustig verder richting Shroud Cay. Eenmaal aangekomen op de nieuwe ankerplaats hebben we de spinnaker laten drogen en heeft Jeroen er een nieuwe D-sluiting aan gemaakt. Het zeil ligt weer klaar voor een nieuw avontuur. Shroud Cay stelde ons niet teleur. De mangroven en kanalen waren erg mooi en we stonden versteld van de vele schildpadden die deze plek thuis noemen. Met onze dinghy voeren we rustig door de mangroven, genietend van het landschap en de natuur, maar zijn minder blij met de “no-see-ums”, dit zijn kleine, nauwelijks met het oog waarneembare, bijtende insecten! Daarom laten we ons in het water glijden en genieten we al snorkelend in het kristalheldere water en hebben we ons laten meevoeren met de stroming door het kanaal van de mangroves, terwijl we de bijboot stilletjes achter ons aan lieten glijden. Het was een ongelooflijke ervaring en we hadden het geluk om tijdens ons snorkelavontuur ook nog een gevlekte adelaarsrog te zien. Toen het tijd was om afscheid te nemen van Shroud Cay, en daarmee ook van de Exuma’s, voelden we een mix van verdriet en opwinding. Het was als afscheid nemen van een ex waar je nog steeds van houdt, maar waarvan je weet dat je verder moet. We waren helemaal klaar om naar Eleuthera Island te zeilen, maar de wind had andere plannen. Dus deden we wat ieder normaal mens zou doen: we pakten opnieuw onze snorkelspullen en peddelboards en zijn alweer onderweg naar de mangroven, wachtend tot de wind van richting verandert.