De Nederlandse versie staat onder de Engelse versie

A special birthday onboard

Two weeks ago we celebrated the birthday of our amazing captain! Hooray for you, the sweetest, funniest and most adventurous captain, father and husband you could wish for! 🎉🥳 You may be 51 years old, but in your heart you will always be that happy kid on the playground, always ready for the next adventure. Thanks to your energy and spontaneous spirit, every dream comes true. Life with you is always one big party. We hope for many more years full of adventure, waves and crazy plans! We love you, darling! ❤️

As crew of My Motu we celebrated the birthday of our captain Jeroen on board Lille Venn , together with our friends from Freefall . It was a wonderful evening full of fun and good food. And to top it all off I even managed to make a ‘Dutch’ cheesecake for dessert! Thank you Lille Venn for making our captain’s birthday a special one! My Motu were able to celebrate on your boat, and also a big thank you to Theresa and Joe for all the fun. What a fantastic day!

On the way to Tahanea: diving and snorkeling

We sail further from Makemo to Tahanea, a place we have visited several times. Here we dive and snorkel again in the north pass, where we were once surrounded by manta rays together with Melissa and Jesper and where Jeroen, Rajesh and Ralph saw a hammerhead shark. This time we also go into the water several times. The manta ray shows itself again, and another group of snorkelers spots the hammerhead shark. No matter how hard we search, this time we do not see it.

With the whole group we sail to the other side of the atoll. There we end up in what feels like a natural swimming pool. The men can’t believe their luck. This is the perfect spot for windsurfing, wing foiling, or a combination of both. Theresa from Freefall and Wiebke from Flora get daily lessons from Ralph to also master wing foiling. Jeroen swims with three or four ladies every morning and Barbara has appointed Jeroen as our team leader. Almost every morning we cover 1.2 kilometers to keep our muscles awake.

In the evening, while we’re relaxing outside and enjoying the calm, Rajesh suddenly points out that the full moon doesn’t seem so full anymore. We look up, and it turns out we were treated to a spectacular natural phenomenon that night: a lunar eclipse! The weather was perfect—no clouds in the sky—so we were able to see the entire eclipse in all its glory. Rajesh had his camera ready and managed to capture this magical moment beautifully. What a special experience!

Night expedition in search of coconut crabs and lobsters

In the evening we go out to look for coconut crabs. But the beach is home to more than just these impressive animals – common crabs and hermit crabs scurry across the sand, and in the water we discover a lobster. This immediately arouses Jeroen’s curiosity: could there be more to find? Together with Rajesh and Ralph he undertakes a night expedition to look for lobsters. They find two, but that is not enough to make a meal of them, so they release them again.

Sailing to Fakarava

Actually, we don’t want to leave here yet, but as much as we would like to stay, we have to move on. Our next destination is Fakarava, where we can do some shopping and of course dive with hundreds of reef sharks again.

We sail all night with a steady 15 knots of wind from behind, which makes for a relaxed passage. Everyone enjoys the twinkling stars during the night shifts, and we hardly have to adjust the sails. We can even sail the pass under full sail, a rare privilege that makes the trip extra special.

Upon arrival, we drop anchor in front of the village. First, we take our time for lunch. Then we launch the dinghy and sail to the supermarket. We beam at the sight of cans of soda, fruit juice, a bar of chocolate and a bag of chips. Unfortunately, the supply boat has not yet arrived, so fresh fruit and vegetables will remain scarce for the time being. We will have to wait for that for another week, but not here. Tomorrow morning, we set course for the southern pass of the atoll, where Lille Venn, Flora and Freefall are also anchored. A new adventure awaits us here: diving with reef sharks. 

Swimming with sharks: from fear to more confidence

Sharks. The word alone conjures up images of sharp teeth, dark fins that slice through the water like shadows, and that ominous feeling that something large and unknown is swimming beneath you. But what if I told you that these impressive predators are now as familiar to us as the fish in an aquarium?

Since we arrived in French Polynesia, blacktip reef sharks, grey reef sharks and whitetip reef sharks have felt like our permanent neighbours. They glide silently through the crystal clear water. Their slender bodies reflect the sun’s rays breaking through the waves. Sometimes they swim curiously past our boat. While snorkelling, they come to take a look, only to disappear into the depths again. As if they are studying us just as much as we are studying them.

Sharks in Polynesian Culture: Protectors, Not Threats

For many people, sharks symbolize danger, but in French Polynesia they have a very different meaning. Here, sharks are not seen as monsters, but as protectors and even ancestors. According to ancient Polynesian traditions, sharks can be ʻaumakua – spiritual guides who watch over families. Some fishermen and divers believe that a shark following them protects them rather than threatens them.

This deep connection to sharks has helped to protect them. In 2006, French Polynesia became one of the first regions in the world to establish a complete shark sanctuary, protecting all species within 5 million square kilometers of ocean. This means that sharks cannot be caught or traded here, and ecotourism plays a major role in maintaining their populations.

However, not everyone is happy about the large shark presence. Local fishermen sometimes refer to the “taxman of the sea”, a nickname for sharks that demand a cut of the catch during fishing. This can be frustrating, but many Polynesians accept it as part of the natural balance. The shark takes, but it also gives: by maintaining the health of the reef, it indirectly provides the abundance of fish on which the community relies.

Reef Sharks: Guardians of the Coral Reef

The reef breathes. It pulses with life, a play of colours of corals, schools of frolicking fish and tranquil elegance. And there, indispensable in this balance, swim the reef sharks, the vigilant predators that keep the ecosystem healthy.

Despite their reputation as menacing hunters, reef sharks play a vital role in maintaining balance, protecting the reef from overcrowding and helping biodiversity to flourish.

In the depths of the reef, reef sharks move almost invisibly through the water. They are the silent guardians of this underwater world, always looking for signs of weakness. What at first glance seems ruthless—hunting sick and weak fish—is in reality an indispensable task. By keeping the population healthy, they prevent diseases from spreading, and the fish stock remains in balance.

Their influence extends further than that. The coral reef lives in a fragile balance, in which every species plays a role. One of the biggest threats is a suffocating layer of algae, which can slowly suffocate the reef. Fortunately, there are herbivorous fish, such as parrotfish, which nibble away the algae and thus keep the reef clean. But what if these grazers themselves are not protected? Without the presence of reef sharks, predatory fish such as snappers and bass would thin out their numbers unhindered, with disastrous consequences. The sharks, unaware of their crucial role, ensure that these herbivorous helpers do not decrease too much in number and that the reef remains healthy.

Their influence is felt everywhere. They maintain the balance between prey and predator, between weak and strong. Without them, the reef would turn into a chaotic arena in which a few dominant species gain the upper hand and diversity slowly disappears. With their presence, reef sharks ensure that no species becomes too powerful, keeping everything alive and varied.

Perhaps the most striking evidence of their importance: where reef sharks swim, the reef is in harmony. Their presence is a silent confirmation that the ecosystem is still functioning as nature intended. When reef sharks disappear, whether through overfishing or human disturbance, the reef’s foundation begins to falter. What remains is a reef that slowly dies without its invisible guardians.

Reef sharks are much more than hunters. They are the indispensable for a healthy reef, the guardians of a hidden world where every species has a place.

Are reef sharks dangerous to humans?

The ocean has its own laws. Sharks follow them instinctively. Yet they are often seen as a threat to swimmers and divers. But how justified is that image?

Recent figures from the Florida Museum of Natural History’s International Shark Attack File (ISAF) (ipsnews) show that reef shark attacks are extremely rare, with only one shark bite recorded in French Polynesia in 2024.

What happens when a shark bites is usually not an attack, but a mistake. A quick movement in murky water, a fish just caught by a diver – a shark relies on instinct and can bite by accident. But as soon as it realizes it is not prey, it usually lets go immediately.

More confidence instead of fear

Where I once shuddered at the thought of sharks, I now feel more confident. I no longer see any threat in their lean, muscular bodies. No murderous intent in their eyes, but curiosity. Reef sharks are not monsters. They are the invisible architects of healthy coral reefs in the ocean.

Van verjaardag aan boord tot zwemmen met haaien

Een speciale verjaardag aan boord

Twee weken geleden vierden we de verjaardag van onze geweldige kapitein! Hoera voor jou, de allerliefste, grappigste en meest avontuurlijke kapitein, vader en echtgenoot die je kunt wensen! 🎉🥳 Je mag dan 51 jaar zijn, maar in je hart blijf je altijd dat blije kind op de speelplaats, altijd klaar voor het volgende avontuur. Dankzij jouw energie en spontane geest wordt elke droom werkelijkheid. Het leven met jou is altijd een groot feest. We hopen op nog veel meer jaren vol avontuur, golven en gekke plannen! We houden van je, lieverd! ❤️

Als bemanning van My Motu hebben we de verjaardag van onze kapitein Jeroen gevierd aan boord van Lille Venn, samen met onze vrienden van Freefall. Het was een heerlijke avond vol gezelligheid en lekker eten. En als klap op de vuurpijl heb ik zelfs een ‘Nederlandse’ kwarktaart weten te maken als toetje! Dankjewel Lille Venn dat we de verjaardag van onze kapitein van My Motu bij jullie op de boot mochten vieren, en ook een dikke dankjewel aan Theresa en Joe voor alle gezelligheid. Wat een fantastische dag!

Op weg naar Tahanea: duiken en snorkelen

We zeilen verder van Makemo naar Tahanea, een plek die we al meerdere keren hebben bezocht. Hier duiken en snorkelen we opnieuw in de noord-pass, waar we samen met Melissa en Jesper ooit omringd werden door manta rays en waar Jeroen, Rajesh en Ralph een hamerhaai zagen. Ook deze keer gaan we meerdere keren het water in. De manta ray laat zich weer zien, en een andere groep snorkelaars spot de hamerhaai. Hoe hard we ook zoeken, dit keer krijgen wij hem niet te zien.

Met de hele groep varen we naar de andere kant van de atol. Daar belanden we in wat voelt als een natuurlijk zwembad. De mannen kunnen hun geluk niet op. Dit is de perfecte plek voor windsurfen, wingfoilen, of een combinatie van beide.Theresa van Freefall en Wiebke van Flora krijgen dagelijks les van Ralph om ook het wingfoilen onder de knie te krijgen. Jeroen zwemt elke ochtend met drie à vier dames en Barbara heeft Jeroen benoemd tot onze teamleider. Bijna elke ochtend leggen we 1,2 kilometer af om onze spieren wakker te houden.

‘S avonds, terwijl we lekker buiten zitten en genieten van de rust, merkt Rajesh ineens op dat de volle maan niet meer zo vol lijkt. We kijken omhoog en het blijkt dat we die avond getrakteerd werden op een waanzinnig natuurfenomeen: een maansverduistering! Het weer was perfect: geen wolkje aan de lucht, dus we konden de hele eclips in al zijn pracht volgen. Rajesh had de camera bij de hand en heeft dit magische moment prachtig weten vast te leggen. Wat een bijzonder moment!

Nachtelijke expeditie op zoek naar kokosnootkrabben en kreeften

’s Avonds trekken we eropuit om kokosnootkrabben te zoeken. Maar het strand herbergt meer dan alleen deze indrukwekkende dieren – gewone krabben en heremietkreeften scharrelen over het zand, en in het water ontdekken we een kreeft. Dit wakkert direct Jeroens nieuwsgierigheid aan: zou er meer te vinden zijn? Samen met Rajesh en Ralph onderneemt hij een nachtelijke expeditie om kreeften te zoeken. Ze vinden er twee, maar dat is niet genoeg om er een maaltijd van te maken, dus laten ze ze weer vrij.

Zeilen naar Fakarava

Eigenlijk willen we hier nog lang niet weg, maar hoe graag we ook zouden blijven, we moeten verder. Onze volgende bestemming is Fakarava, waar we inkopen kunnen doen en natuurlijk weer kunnen duiken met honderden rifhaaien.

We varen de hele nacht door met een constante bries van 15 knopen schuin van achteren, wat zorgt voor een ontspannen overtocht. Iedereen geniet van de fonkelende sterren tijdens de nachtelijke shifts, en we hoeven nauwelijks iets aan de zeilen te veranderen. Zelfs de pass kunnen we met volle zeilen doorvaren, een zeldzaam voorrecht dat de tocht extra bijzonder maakt.

Bij aankomst laten we het anker zakken voor het dorpje. Eerst nemen we rustig de tijd voor de lunch. Daarna laten we de dinghy te water en varen we naar de supermarkt. We glunderen bij het zien van blikjes frisdrank, vruchtensappen, een reep chocolade en een zak chips. Helaas is de bevoorradingsboot nog niet geweest, dus verse groenten en fruit blijven voorlopig schaars. Daar moeten we nog ruim een week op wachten, maar niet hier. Morgenvroeg zetten we koers naar de zuidpass van het atol, waar ook Lille Venn, Flora en Freefall voor anker liggen. Hier wacht ons een nieuw avontuur: duiken met de rifhaaien.

Zwemmen met haaien: van angst naar meer vertrouwen

Haaien. Het woord alleen al roept beelden op van scherpe tanden, duistere vinnen die als schimmen door het water snijden, en dat onheilspellende gevoel dat iets groots en onbekends onder je zwemt. Maar wat als ik je vertel dat deze indrukwekkende roofdieren voor ons inmiddels net zo vertrouwd zijn als de vissen in een aquarium?

Sinds we in Frans-Polynesië zijn, voelen zwartpuntrifhaaien, grijze rifhaaien en witpuntrifhaaien als onze vaste buren. Ze glijden geruisloos door het kristalheldere water. Hun slanke lichamen reflecteren de zonnestralen die door de golven breken. Soms zwemmen ze nieuwsgierig langs onze boot. Tijdens het snorkelen komen ze even kijken, om vervolgens weer te verdwijnen in de diepte. Alsof ze ons net zo bestuderen als wij hen.

Haaien in de Polynesische cultuur: Beschermers, geen bedreiging

Voor veel mensen symboliseren haaien gevaar, maar in Frans-Polynesië dragen ze een heel andere betekenis. Hier worden haaien niet als monsters gezien, maar als beschermers en zelfs als voorouders. Volgens oude Polynesische tradities kunnen haaien ʻaumakua zijn – spirituele gidsen die over families waken. Sommige vissers en duikers geloven dat een haai die hen volgt, hen beschermt in plaats van bedreigt.

Deze diepe verbondenheid met haaien heeft bijgedragen aan de bescherming van deze dieren. In 2006 werd Frans-Polynesië een van de eerste regio’s ter wereld die een volledig haaienreservaat instelde, waardoor alle soorten binnen 5 miljoen vierkante kilometer oceaan beschermd werden. Dit betekent dat haaien hier niet gevangen of verhandeld mogen worden, en ecotoerisme speelt een belangrijke rol in het behoud van hun populatie.

Toch is niet iedereen even blij met de grote aanwezigheid van haaien. Lokale vissers spreken soms over de “taxman of the sea”, een bijnaam voor haaien die tijdens het vissen een deel van de buit opeisen. Dit kan frustrerend zijn, maar veel Polynesiërs accepteren het als onderdeel van het natuurlijke evenwicht. De haai neemt, maar hij geeft ook: door de gezondheid van het rif in stand te houden, zorgt hij indirect voor de overvloed aan vis waarop de gemeenschap vertrouwt.

Rifhaaien: Wachters van het koraalrif

Het rif ademt. Het pulseert van leven, een kleurenspel van koralen, scholen dartelende vissen en verstilde elegantie. En daar, onmisbaar in dit evenwicht, zwemmen de rifhaaien de waakzame roofdieren die het ecosysteem gezond houden. Ondanks hun reputatie als dreigende jagers, vervullen rifhaaien een cruciale rol. Ze houden de balans in stand, beschermen het rif tegen overbevolking en helpen de biodiversiteit floreren.

In de diepte van het rif bewegen de rifhaaien zich haast onzichtbaar door het water. Ze zijn de stille wachters van deze onderwaterwereld, altijd op zoek naar tekenen van zwakte. Wat op het eerste gezicht meedogenloos lijkt: het jagen op zieke en zwakke vissen, is in werkelijkheid een onmisbare taak. Door de populatie gezond te houden, voorkomen ze dat ziektes zich verspreiden en blijft de visstand in evenwicht.

Hun invloed reikt verder dan dat. Het koraalrif leeft in een fragiele balans, waarin elke soort een rol speelt. Een van de grootste bedreigingen is een verstikkende laag algen, die het rif langzaam kan doen verstikken. Gelukkig zijn daar de plantenetende vissen, zoals papegaaivissen, die de algen wegknabbelen en zo het rif schoonhouden. Maar wat als deze grazers zelf geen bescherming krijgen? Zonder de aanwezigheid van rifhaaien zouden roofvissen als snappers en baarzen ongestoord hun aantal uitdunnen, met desastreuze gevolgen. De haaien, onbewust van hun cruciale rol, zorgen ervoor dat deze plantenetende helpers niet te veel in aantal afnemen en het rif gezond blijft.

Hun invloed is overal merkbaar. Ze bewaken de balans tussen prooi en jager, tussen zwak en sterk. Zonder hen zou het rif veranderen in een chaotische arena waarin enkele dominante soorten de overhand krijgen en de diversiteit langzaam verdwijnt. Met hun aanwezigheid zorgen rifhaaien ervoor dat geen enkele soort te machtig wordt, waardoor alles levendig en gevarieerd blijft.

Misschien wel het meest treffende bewijs van hun belang: waar rifhaaien zwemmen, is het rif in harmonie. Hun aanwezigheid is een stille bevestiging dat het ecosysteem nog functioneert zoals de natuur het bedoeld heeft. Als rifhaaien verdwijnen: door overbevissing of menselijke verstoring, dan begint de fundering van het rif te wankelen. Wat overblijft is een rif dat langzaam afsterft zonder zijn onzichtbare bewakers. Rifhaaien zijn dus veel meer dan jagers. Ze zijn de onmisbare voor een gezond rif, de bewakers van een verborgen wereld waarin elke soort een plek heeft.

Zijn rifhaaien gevaarlijk voor mensen?

De oceaan heeft haar eigen wetten. Haaien volgen die instinctief. Toch worden ze vaak gezien als een bedreiging voor zwemmers en duikers. Maar hoe terecht is dat beeld eigenlijk?

Uit recente cijfers van het International Shark Attack File (ISAF) van het Florida Museum of Natural History (ipsnews) blijkt dat aanvallen van rifhaaien uiterst zeldzaam zijn. In Frans-Polynesië werd in 2024 slechts één haaienbeet geregistreerd. 

Wat er gebeurt bij een haaienbeet, is meestal geen aanval, maar een vergissing. Een snelle beweging in troebel water, een vis die net gevangen wordt door een duiker – een haai vertrouwt op instinct en kan per ongeluk toehappen. Maar zodra hij beseft dat het geen prooi is, laat hij meestal direct los.

Meer vertrouwen in plaats van angst

Waar ik ooit huiverde bij de gedachte aan haaien, voel ik nu meer vertrouwen. In hun slanke, gespierde lichamen zie ik geen dreiging meer. In hun ogen geen moordlust, maar nieuwsgierigheid. Rifhaaien zijn geen monsters. Ze zijn de onzichtbare architecten van een gezonde koraalriffen in de oceaan.