Nederlandse versie staat onder de Engelse versie.

An unexpected déjà vu moment stirs memories of a grey day in Norway and intense muscle aches sometimes make it quite spicy to keep going enthusiastically during boat jobs.

After Henk and Yvonne say goodbye, we walk back to the boat and pick up the anchor. The wind is blowing strong between 25-36 knots as we hoist the sails and set our course for the Grande Anse. Within minutes a torrential downpour erupts, and we are surrounded by a thick fog of rain, obscuring our view. We navigate using our maps towards the bay of Grande Anse.

With the sails retracted we continue on the engine. Jeroen stands at the bow of the boat, alert to keep an eye on the fish pots, plastic bottles with long ropes attached to fish cages on the bottom. With his directions, I steer the boat through the potential dangers. It is important to avoid getting a rope in our propeller, which could cause us to lose control and/or damage our propeller.

Slowly but steadily we navigate further into the bay, as the rain gradually recedes and the sun pokes through the clouds. What a welcome surprise! We lower the anchor and Jeroen swims down to check whether the anchor is firmly anchored in the sand. With his trusty thumbs up, he swims back to the boat. The rain begins to fall again, and I experience a déjà vu. It’s like traveling back in time to that one day in Norway, where we climbed the famous Preikestolen through thick clouds and drizzle. Despite the gray weather and drizzling rain, we were determined to walk the 2.5 hours to the top.

Once we arrived at the viewing platform of the Preikestolen, the weather suddenly changed. The rain stopped, and the clouds parted, revealing the sun to reveal the fjords and mountains before us. The view was beautiful and it felt really special that the moment we arrived at the viewing platform everything opened up. We enjoyed nature there for two hours before we started our descent. We got up to start the descent and to our surprise the clouds appeared again and it started to drizzle again.

Back in the present, on the boat in Grande Anse, it feels like déjà vu, that the rain gives way to the sun for a while so that we can anchor properly. I smile at the twist of “fate” because this parable reminds me that the beauty of nature is often unpredictable and fleeting.

We spend four days in Grande Anse, before sailing on to Sainte Anne, where the boat will be taken out of the water for maintenance on the hull and C-drive. Rajesh’s diving course lasts six days. Once the jobs are done and we are about to welcome Hanneke, Teunis, Tessa and Jasper on board, we will sail back to Grande Anse for two days, allowing Rajesh to complete the last days of his course while we introduce the family to the snorkeling rocks at Anse D’Arlet.

The moment follows on July 10: our boat is lifted out of the water. It’s always an exciting and slightly frightening moment. In that one moment we entrust all our possessions to strangers, those who are responsible for our precious possessions, our home, our life on the water. As soon as the boat is stable and the ladder is installed, we get on board and immediately start with the jobs that await us.

• We start cleaning the underwater hull, removing all algae and barnacles.
• The paint on the stern and the red line require attention. The bubbles in the paint are caused by the boat being deeper in the water than the waterline. We carefully inspect this and repair any “spots” that have arisen.
• An important task is setting out the new waterline. We decide to raise the waterline, which means we will sand off the old paint and raise the antifouling line.
• Jeroen drains the oil from the c-drive. We had found water in the oil and want to find out if this came in from the outside or if something else is going on. Together with an Amel technician, Jeroen works on disconnecting the propeller and replacing the propeller shaft seal to find out the problem.
• the waterline gets 3 new layers of antifouling and the entire boat 1 extra layer. Antifouling is an anti-fouling paint. The antifouling ensures that (micro)-organisms cannot or only poorly adhere to the hull, so that the underwater hull remains smooth and free of fouling.
• At the dinghy lift at the back of the boat, we discovered a broken weld seam, this will be provided with a new weld seam and if possible we will try to add some extra reinforcement.
• Cleaned the anchor chain and anchor chain box
• And last but not least, we will clean and polish the entire boat above the waterline.

Time is running out as we only have one week to complete all these jobs. Despite the challenges we face, we are full of energy and determination to accomplish this task. We do many of these jobs for the first time and it will be a new experience, because boat jobs are part of this lifestyle. While we know, this won’t be the last time, we are determined to make the best of it.

It’s not just about getting the jobs done, it’s also about sharing the whole experience. Together we will experience intense muscle pain, brave the heat on land and sweat in places we didn’t even know we had pores there. We will face setbacks, mosquitoes and itching, dry cooking and camping style toilet and shower facilities. But despite everything, we will share the fatigue and joy. It is precisely those memories that we will look back on with pleasure. While doing odd jobs, we already long for the moment when we can launch our boat and enjoy the fine life on the water, surrounded by the beauty of nature and the freedom of sailing. The adventure does not stop, even if the boat is temporarily out of the water.

Then finally comes the day when all the jobs are completed. We are totally exhausted and our bodies ache everywhere, but a smile appears on our faces as we watch our beautiful boat glide back into the water. We start the engine and slowly sail out of the harbour. We made it happen!

Back on the way to Sainte Anne, we leave the windows wide open so that the fresh breeze can blow through the boat. But there’s no time to sit back and relax. The washing machine is running at full speed and we start with the deep cleaning of the boat. We also rent a car to drive to Decathlon and the large Carrefour for the last groceries. The boat is clean again and the stock has been replenished. Tomorrow morning, we sail to Fort de France, because then Hanneke, Teunis, Tessa and Jasper arrive. We have looked forward to their arrival for so long and can’t wait to see them again. Three weeks of adventures we will have together.

Van Een Déjà Vu tot Spierpijnen

Een onverwacht déjà vu-moment wekt herinneringen op aan een grijze dag in Noorwegen en intense spierpijnen maken het soms best pittig om enthousiast door te blijven gaan tijdens bootklussen.

Na het uitzwaaien van Henk en Yvonne, lopen we terug naar de boot en halen we het anker op. De wind waait krachtig tussen de 25-36 knopen terwijl we de zeilen hijsen en onze koers zetten naar de Grande Anse. Binnen enkele minuten barst een hevige regenbui los, en we worden omringd door een dikke mist van regen, die ons zicht belemmert. We navigeren aan de hand van onze kaarten richting de baai van Grande Anse.

Met de zeilen ingehaald varen we verder op de motor. Jeroen staat aan de boeg van de boot, alert om de vispotten, plasticflessen met lange touwen die aan viskooien op de bodem zijn bevestigd, in de gaten te houden. Met zijn aanwijzingen stuur ik de boot door de potentiële gevaren. Het is belangrijk om te voorkomen dat we een touw in onze schroef krijgen, waardoor we stuurloos zouden kunnen raken en/of onze schroef kunnen beschadigen.

Langzaam maar gestaag navigeren we verder de baai in, terwijl de regen geleidelijk afneemt en de zon door de wolken prikt. Wat een welkome verrassing! We laten het anker zakken en Jeroen zwemt naar beneden om te controleren of het anker stevig in het zand is verankerd. Met zijn vertrouwde duim omhoog zwemt hij terug naar de boot. De regen begint opnieuw te vallen, en ik krijg te maken met een déjà vu. Het is als een reis terug in de tijd naar die ene dag in Noorwegen, waar we door de dichte wolken en motregen de beroemde Preikestolen beklommen. Ondanks het grijze weer en de miezerige regen, waren we vastbesloten om de 2,5 uur naar de top te lopen.

Eenmaal aangekomen op het uitkijkplatform van de Preikestolen, veranderde het weer plotseling. De regen stopte, en de wolken weken uiteen, waardoor de zon door brak en de fjorden en bergen voor ons werden onthuld. Het uitzicht was prachtig en het voelde een echt bijzonder, dat op het moment dat we op het uitkijkplatform aan waren gekomen alles opentrok.  Twee uur lang hebben we daar genoten van de natuur, voordat we aan onze afdaling begonnen. We stonden op om aan de afdaling te beginnen en tot onze verbazing verschenen de wolken weer en begon het opnieuw te miezer regenen. 

Terug in het heden, op de boot in Grande Anse, voelt het als een déjà vu, dat de regen even plaats maakt voor de zon zodat wij goed kunnen ankeren. Ik glimlach om de speling van het “lot”, want deze gelijkenis herinnert me eraan dat de schoonheid van de natuur vaak onvoorspelbaar en vluchtig is.

We brengen vier dagen door in Grande Anse, voordat we verder varen naar Sainte Anne, waar de boot uit het water zal worden gehaald voor onderhoud aan het onderwaterschip en de C-drive. Rajesh’s duikcursus duurt zes dagen. Zodra de klussen zijn geklaard en we Hanneke, Teunis, Tessa en Jasper aan boord gaan verwelkomen, zullen we voor twee dagen terug naar Grande Anse zeilen, zodat Rajesh de laatste dagen van zijn cursus kan afmaken, terwijl we de familie dan kennis laten maken met de snorkelrotsen bij Anse D’Arlet.

Op 10 juli volgt het moment: onze boot wordt uit het water getild. Het is altijd een spannend en enigszins angstig moment. In dat ene ogenblik vertrouwen we ons hele hebben en houden toe aan vreemden, zij die verantwoordelijk zijn voor ons kostbaar bezit, ons thuis, ons leven op het water. Zodra de boot stevig staat en de ladder is geïnstalleerd, stappen we aan boord en beginnen we direct met de klussen die op ons wachten.

• We starten met het reinigen van het onderwaterschip, waarbij we alle algen en zeepokken verwijderen. • De verf op het achterschip en de rode lijn vereist aandacht. De belletjes in de verf zijn ontstaan doordat de boot dieper in het water ligt dan de waterlijn. We inspecteren dit zorgvuldig en herstellen alle ontstaan “plekjes”.
• Een belangrijke taak is het uitzetten van de nieuwe waterlijn. We besluiten de waterlijn te verhogen, wat betekent dat we de oude verflaag eraf schuren en de antifouling lijn zullen verhogen. 
• Jeroen laat de olie uit de c-drive lopen. We hadden water in de olie aangetroffen en willen uitzoeken of dit van buitenaf naar binnen is gekomen of dat er iets anders aan de hand is. Samen met een technicus van Amel werkt Jeroen aan het loskoppelen van de schroef en vervangen van de schroefas keerring om het probleem te achterhalen.
• de waterlijn krijgt 3 nieuwe lagen antifouling en de gehele boot 1 extra laag.  Antifouling is een aangroei-werende verf. De antifouling zorgt ervoor dat (micro)organismen zich niet of slecht kunnen hechten aan de romp waardoor het onderwaterschip glad blijft en vrij van aangroei.|
• Bij de dinghy lift achter op de boot, ontdekten we een gebroken lasnaad, deze zal voorzien worden een nieuwe lasnaad en indien mogelijk proberen zullen we nog wat extra versteviging aan te brengen.
• Het ankerketting en ankerkettingbak gereinigd 
• En last but not least, zullen we de hele boot boven de waterlijn schoonmaken en polijsten. 

De tijd dringt, want we hebben slechts één week om al deze klussen af te ronden. Ondanks de uitdagingen waar we voor staan, zijn we vol energie en vastberaden om deze taak te volbrengen. Veel van deze klussen doen we voor bet eerst en het wordt weer een nieuwe ervaring, want bootklussen maken nu eenmaal deel uit van deze levensstijl. Hoewel we weten dat dit niet de laatste keer zal zijn, zijn we vastbesloten om er het beste van te maken.

Het gaat niet alleen om het klaren van de klussen, maar ook om het delen van de hele ervaring. We zullen samen intense spierpijn beleven, de hitte aan land trotseren en zweten op plekken waarvan we niet eens wisten dat we daar poriën hadden. We zullen te maken krijgen met tegenslagen, muggen en jeuk, koken op het droge en camping-achtige toilet- en douchefaciliteiten. Maar ondanks alles zullen we de vermoeidheid en vreugde delen. Het zijn juist die herinneringen waar we straks met plezier op terug zullen kijken. Tijdens het klussen verlangen we alweer naar het moment waarop we onze boot te water laten en kunnen genieten van het fijne leven op het water, omgeven door de schoonheid van de natuur en de vrijheid van het zeilen. Het avontuur stopt niet, zelfs als de boot tijdelijk uit het water is.

Dan komt eindelijk de dag waarop alle klussen zijn afgerond. We zijn uitgeput en lichamelijk doet alles pijn, maar er verschijnt een glimlach op onze gezichten als we onze prachtige boot weer in het water zien zakken. We starten de motor en varen langzaam de haven uit. We hebben het voor elkaar gekregen!

Terug op weg naar Sainte Anne, laten we de ramen wijd openstaan zodat de frisse wind door de boot kan waaien. Maar er is geen tijd om achterover te leunen en te ontspannen. De wasmachine draait op volle toeren en we beginnen met de grote schoonmaak van de boot. Ook huren we een auto om naar Decathlon en de grote Carrefour te rijden voor de laatste boodschappen. De boot is weer schoon en de voorraad is aangevuld. Morgenochtend zeilen we naar Fort de France, want dan arriveren Hanneke, Teunis, Tessa en Jasper. We hebben zo lang uitgekeken naar hun komst en kunnen niet wachten om hen weer te zien. We gaan drie weken vol avontuur samen met hun beleven.