De Nederlandse versie staat onder de Engelse versie.

While we are safely sheltered at Moorea, a big storm rages across the Pacific Ocean. We have been here for a week now and have hardly noticed the violence of nature, thanks to the high mountains that protect us. The storm will continue for another week, but that does not mean we sit still. Moorea is a beautiful island with a lot to experience.

We went diving at a place full of turtles, took walks through the pineapple fields and past vanilla farms, and climbed a mountain top with breathtaking views. In the meantime, I have provided dental care to various people around me. Barbara from Lille Venn has treated us to delicious food on their boat a few times, after which we ended the evenings with a game of Wizard.

We peer through the pass with binoculars daily from our anchorage, looking for humpback whales. Upon arrival, we were greeted by six of these majestic animals as we entered the pass of Moorea.

The great migration

One of the most impressive migrations in the animal kingdom takes place every year in the vast, deep ocean: the journey of the humpback whales to the warm, crystal-clear lagoons of French Polynesia. These gigantic marine mammals travel more than 8,000 kilometres, driven by an instinct deeply rooted in their genes. Their mission? To reproduce and protect their young in a safe environment.

At a quiet moment, we decided to sail outside the pass with our dinghy, hoping to see these majestic animals up close. However, the conditions were challenging due to the waves; you cannot get too close to the whales. Ralph and Rajesh swam about 100 meters to get closer, but each time the whales breached, it was just a little too far from them. While we had a fantastic spectacle above water, Ralph and Rajesh were less lucky underwater. Still, we don’t give up! Being able to see these animals up close gives us an indescribable feeling.

Hectic in the air

The past few days have been anything but calm, especially due to an unexpected situation surrounding Gert-Jan, Nathalie and Julian’s return journey. What should have been a routine flight turned into a nerve-wracking experience. Technical problems forced their plane to return to Papeete while we were moored with our boat directly opposite the runway. As dark clouds gathered and the wind suddenly picked up, we watched fire trucks and other vehicles hastily gather along the runway. The tension was palpable, and we held our breath with each attempt. We felt an enormous relief when the plane finally landed safely on the third attempt. Fortunately, Gert-Jan, Nathalie and Julian had landed safely, but the tension and fear they and we felt would stay with us for a while.

That same evening, they could take another flight to Los Angeles. Unfortunately, they had to rebook their flights there due to severe delays, meaning they would miss their connection in Paris. Eventually, after some 53 hours of travel, they reached the Netherlands safely. What a relief when we finally received the redeeming message that they had arrived home safely!

A rudderless catamaran

During the hectic third landing attempt, something else unexpected happened. While we were watching the plane, we suddenly saw a catamaran whose anchor had come loose and was in danger of drifting into other boats. Without hesitation, Jeroen and Rajesh jumped into action. Jeroen jumped aboard the rudderless catamaran while Rajesh sailed around it in the dinghy, ready to intervene if the catamaran threatened to collide with other boats. Meanwhile, six other boats pulled up their anchors to escape the rudderless catamaran’s course as quickly as possible.

A man from another catamaran quickly joined them and also quickly came aboard. Jeroen had no experience in steering a catamaran, but fortunately, the other man managed to start the engine. Jeroen rushed forward to operate the anchor. After he had pulled up the anchor, they re-anchored the catamaran in a safe place. It was a miracle that everything went well and that no other boats were damaged.

Back to the Netherlands

I get a lot of questions about my plans for the Netherlands. Yes, I am going to work as a dental hygienist again! I am looking forward to it. From November 2024 to February 2025, I will be a substitute at Tandartspraktijk Beckers in Leuth. During my stay in the Netherlands, I will mainly stay with my sister Hanneke and her family, as well as my brother Gert-Jan and his family.

A question that often comes up is what I will eat first again. Well, I have especially missed a delicious piece of cheese, fresh bread and currant buns. What will be the biggest surprise? The supermarkets in the Netherlands! Where you can buy everything you can think of. Jeroen has already given me a mission: Calvé peanut butter and a bag of Manneke Pis liquorice. That will definitely be fine!

What will take the most getting used to? The cold! After 2.5 years of only tropical temperatures and wearing shorts, it will be a huge adjustment again. The idea of ​​wearing long trousers and shoes still feels strange, but I am curious to see how quickly I will adapt to the Dutch climate again.

Looking ahead to the Tuamotus

When I am in the Netherlands, Jeroen and Rajesh will stay on the boat, probably somewhere near the Tuamotus, Gambier or Marquesas Islands. They will be busy installing waste water tanks in both bathrooms, which is a requirement if we want to sail to New Zealand and Australia. It was not an easy decision for Jeroen and me because, in our 33 years together, we have never been apart for so long. But it gives me a lot of peace that Jeroen and Rajesh are together, and if a cyclone should appear, they can sail away together to safer waters. Although I hope that will not be necessary!

We hope to be able to sail back to Tahiti after the storm to do the last shopping and then wait for a good weather window to sail to the Tuamotus. We will do this together with Ralph van Lille Venn. The Tuamotus are still largely undiscovered for us, and we would like to visit several atolls before I board the plane to the Netherlands at the end of October.

Preview: Changes in Polynesian Spirituality

Polynesia is known for its rich culture and traditional spiritual practices, which were closely linked to their environment and daily life. However, with the arrival of European colonists and the influence of Christianity, along with modern influences such as tourism and media, these practices have undergone drastic changes. In my next blog, I will explore how colonization and modern influences have transformed traditional Polynesian spirituality and what this means for the current generation.

Ogen op de Hemel

Terwijl we veilig beschut liggen bij Moorea, raast er een grote storm over de Grote Oceaan. We zijn hier nu een week en merken weinig van het natuurgeweld, dankzij de hoge bergen die ons beschermen. De storm zal nog een week aanhouden, maar dat betekent niet dat we stilzitten. Moorea is een prachtig eiland met veel te beleven.

We zijn gaan duiken op een plek vol schildpadden, hebben wandelingen gemaakt door de ananasvelden en langs vanilleboerderijen, en hebben een bergtop beklommen met adembenemende vergezichten. In de tussentijd heb ik wat mondzorg verleend aan verschillende mensen om me heen. Barbara van Lille Venn heeft ons een aantal keer getrakteerd op heerlijk eten op hun boot, waarna we de avonden afsloten met een potje Wizard.

Vanaf onze ankerplaats turen we dagelijks met de verrekijker door de pass, op zoek naar bultrugwalvissen. We werden al bij aankomst begroet door zes van deze majestueuze dieren toen we de pass van Moorea binnenvoeren.

De grote migratie

In de uitgestrekte, diepe oceaan vindt elk jaar een van de meest indrukwekkende migraties in het dierenrijk plaats: de reis van de bultrugwalvissen naar de warme, kristalheldere lagunes van Frans-Polynesië. Deze gigantische zeezoogdieren leggen meer dan 8.000 kilometer af, gedreven door een instinct dat diep in hun genen verankerd is. Hun missie? Zich voortplanten en hun jongen beschermen in een veilige omgeving.

Op een rustig moment besloten we met onze dinghy buiten de pass te varen, in de hoop deze majestueuze dieren van dichtbij te zien. De omstandigheden waren echter uitdagend vanwege de golven; je kunt niet te dicht bij de walvissen komen. Ralph en Rajesh zwommen ongeveer 100 meter om dichterbij te komen, maar elke keer dat de walvissen boven water kwamen, was het net iets te ver van ze vandaan. Terwijl wij boven water een fantastisch schouwspel hadden, hadden Ralph en Rajesh minder geluk onder water. Toch geven we niet op! Deze dieren van dichtbij kunnen zien, geeft ons een onbeschrijfelijk gevoel.

Hectiek in de lucht

De afgelopen dagen waren allesbehalve rustig, vooral door een onverwachte situatie rondom de terugreis van Gert-Jan, Nathalie en Julian. Wat een routinevlucht had moeten zijn, veranderde in een zenuwslopende ervaring. Technische problemen dwongen hun vliegtuig om terug te keren naar Papeete, terwijl wij met onze boot direct tegenover de landingsbaan lagen.

Terwijl donkere wolken zich samenpakten en de wind plotseling opstak, zagen we hoe brandweerwagens en andere voertuigen zich haastig verzamelden langs de landingsbaan. De spanning was voelbaar, en bij iedere poging hielden we onze adem in. Toen het vliegtuig eindelijk bij de derde poging veilig landde, voelden we een enorme opluchting. Gert-Jan, Nathalie en Julian waren gelukkig veilig geland, maar de spanning en angst die zij en wij voelden, blijven ons nog wel even bij.

Nog diezelfde avond konden ze met een andere vlucht richting Los Angeles vertrekken. Helaas moesten ze daar hun vluchten opnieuw omboeken vanwege ernstige vertraging, waardoor ze hun aansluiting in Parijs zouden missen. Uiteindelijk, na zo’n 53 uur reizen, bereikten ze veilig Nederland. Wat een opluchting toen we eindelijk het verlossende bericht kregen dat ze veilig thuis waren!

Een stuurloze catamaran

Tijdens de hectiek van de derde landingspoging gebeurde er nog iets onverwachts. Terwijl we naar het vliegtuig keken, zagen we plotseling een catamaran waarvan het anker losgeschoten was, en die dreigde tegen andere boten aan te drijven. Zonder aarzelen sprongen Jeroen en Rajesh in actie. Jeroen sprong aan boord van de stuurloze catamaran, terwijl Rajesh met de dinghy eromheen voer, klaar om in te grijpen als de catamaran dreigde te botsen met andere boten. Ondertussen haalden zo’n zes andere boten hun ankers op om zo snel mogelijk uit de koers van de stuurloze catamaran te komen.

Een man van een andere catamaran voegde zich snel bij hen en kwam ook snel aan boord. Jeroen had geen ervaring met het besturen van een catamaran, maar de andere man wist gelukkig de motor te starten. Jeroen haastte zich naar voren om het anker te bedienen. Nadat hij het anker had opgehaald, herankerden ze de catamaran op een veilige plek. Het was een wonder dat alles goed afliep en dat er geen andere boten beschadigd raakten.

Terug naar Nederland

Ik krijg veel vragen over mijn plannen voor Nederland. Ja, ik ga weer als mondhygiënist aan het werk! Ik heb er zin in. Van november 2024 tot en met februari 2025 val ik in bij Tandartspraktijk Beckers in Leuth. Tijdens mijn verblijf in Nederland zal ik vooral logeren bij mijn zus Hanneke en haar gezin, en bij mijn broer Gert-Jan en zijn familie.

Een vraag die vaak terugkomt, is wat ik als eerste weer ga eten. Nou, ik heb vooral een heerlijk stuk kaas, vers brood en krentenbollen gemist. Wat zal de grootste verrassing zijn? De supermarkten in Nederland! Waar alles te koop is wat je maar kunt bedenken. Jeroen heeft me al een missie meegegeven: Calvé pindakaas en een zak Manneke Pis-dropjes. Dat komt zeker goed!

Wat zal het meeste wennen zijn? De kou! Na 2,5 jaar alleen maar tropische temperaturen en het dragen van een korte broek, zal het weer een enorme aanpassing zijn. Het idee van lange broeken en schoenen dragen voelt nu nog heel vreemd, maar ik ben benieuwd hoe snel ik me weer aanpas aan het Nederlandse klimaat.

Vooruitblik Naar De Tuamotus

Als ik in Nederland ben, blijven Jeroen en Rajesh op de boot, waarschijnlijk ergens bij de Tuamotus, Gambier of Markiezen eilanden. Ze zullen daar druk bezig zijn met het inbouwen van vuilwatertanks in beide badkamers, een vereiste als we in de toekomst naar Nieuw-Zeeland en Australië willen varen. Het was geen gemakkelijke beslissing voor Jeroen en mij, want in onze 33 jaar samen zijn we nog nooit zo lang van elkaar gescheiden geweest. Maar het geeft me veel rust dat Jeroen en Rajesh samen zijn en, mocht er een cycloon opduiken, ze samen kunnen wegzeilen naar veiliger wateren. Al hoop ik natuurlijk dat dat niet nodig zal zijn!

We hopen na de storm terug te kunnen zeilen naar Tahiti om de laatste boodschappen te doen en daarna op een goed weervenster te wachten om naar de Tuamotus te zeilen. Dit zullen we samen doen met Ralph van Lille Venn. De Tuamotus zijn voor ons nog grotendeels onontdekt, en we willen graag diverse atollen bezoeken voordat ik eind oktober in het vliegtuig stap naar Nederland.

Vooruitblik: Veranderingen in Polynesische Spiritualiteit

Polynesië staat bekend om zijn rijke cultuur en traditionele spirituele praktijken, die nauw verbonden waren met hun omgeving en dagelijks leven. Echter, door de komst van Europese kolonisten en de invloed van het christendom, samen met moderne invloeden zoals toerisme en media, hebben deze praktijken ingrijpende veranderingen ondergaan. In mijn volgende blog zal ik onderzoeken hoe kolonisatie en moderne invloeden de traditionele Polynesische spiritualiteit hebben getransformeerd en wat dit betekent voor de huidige generate.