Nederlandse versie staat onder de Engelse versie.

Join us aboard our sailboat as we sail through the Bahamas, facing unexpected weather and dwindling food supplies. But fear not, we make the most of our time on board, with some taking on small jobs and others watching their favorite shows. And let’s not forget our unexpected visitors – five remoras hitching a ride on the bottom of our boat. We even found a drone while snorkeling, but unfortunately couldn’t track down its owner. As we sail on, we reflect on the challenges of adjusting to this new lifestyle and learn to appreciate the simple things in life. So join the ride as we head for Eleuthera Island, ready to take on new adventures and challenges.

The weather here in the Bahamas has not been in our favour lately. The wind has picked up, causing more clouds and higher waves in the bay. It’s not an ideal time to explore the area so we made the most of our time on board. While I was somehow trying to start writing, this blog writer turned out to be currently in a writer’s block. I started painting while the others were doing small jobs around the boat or just enjoying some free time watching videos on YouTube, Netflix or Plex. Unfortunately, our fresh food supplies are starting to dwindle. We are out of onions, fresh vegetables, fruits, bread and eggs, and there are no shops nearby to replenish our supplies. We’ve heard stories of locals plying between boats carrying fresh produce and eggs, but we haven’t encountered anyone yet. However, we are not complaining. Every day I bake two loaves of bread, which fill the boat with a delicious aroma, and I make vegetarian curries with canned vegetables, and we eat more pasta. We could keep this way of eating for months if we had to. Luckily the weather cleared up after a few days and we took advantage of the sunshine to paddle through the mangroves on our paddleboards. The water was calm and the surface resembled a mirror. We could hear the birds singing and the soft sound of our paddles as we glided through the water. It was a peaceful and serene moment and we even saw some fish below us and watch several turtles swim gracefully by.

We have also had unexpected visitors to our boat – five remoras have attached themselves to the bottom of our boat. These fish usually hang below sharks, rays or whales and use the suction cups on top of their heads to conserve energy. Rajesh tried to hand-feed them and videotape them, but they were more shy than expected. However, while snorkeling around the boat, he encountered a drone lying on the bottom of the water. We cleaned it, but unfortunately all the electronics were damaged and we couldn’t find a memory card to track down the owner.

It’s time to continue our course to Eleuthera Island, leave the Exuma’s behind and embark on a new adventure. We get up early, start the engine at 6:00 am and sail through the cut. Our timing is not perfect and we have the waves and current against us. Fortunately, there is not 30 knots of wind today. As we sail on, we appreciate the calmness of the water and the gentle breeze. After we passed the cut, which went quite smoothly, we motor on for a while until the wind picks up. Then we hoist all the sails and turn off the engine, sailing at a nice 5 to 6 knots with the wind from behind. It is a pleasant and relaxing journey. It’s times like these that make life on a sailboat so incredibly rewarding. While sailing, I pause to think about a question we recently received: “Did the adjustment to the new lifestyle really go as smoothly as it seems in the blogs?” The answer for me personally is a resounding “no”. Adjusting to this new lifestyle has not been a seamless process for me. I mean, of course I like being on the water and stuff, but it wasn’t easy to give up my old life on land. Personally, I was used to running my practice and juggling household responsibilities, so it was difficult for me to adjust to a completely different way of life, especially due to my great sense of responsibility and feeling of being in control, I had to try to let go. Jeroen took on most of the technical and electronic responsibilities, which made me feel a bit lost at times. I mean, where did I fit in? Was my only place in the kitchen? In addition, Jeroen and Rajesh had less trouble with the adjustments to life on board. It took me a little more time and some self-reflection, but eventually I found my place on board and discovered my own unique ways to contribute. Of course there were also other challenges. Insecurities about my identity due to a very unpleasant period in my life just before we left made things even more difficult. But with time, patience and a willingness to adapt, I am slowly learning to overcome these challenges and find my place on board. Another question we often get is, “Don’t you ever get tired of each other and don’t argue often?” The answer is simple: we don’t! We really enjoy each other’s company and explore this new lifestyle together. Don’t get me wrong, there are times when we all need our own space, but there’s plenty of space on the boat to kick back and do your own thing. Of course, we’re not immune to disagreements or misunderstandings, but we’ve learned and are still learning to communicate and compromise without letting it escalate into full-blown arguments. We’ve found that the ability to discuss and understand each other’s points of view is key to making this lifestyle work. Three-person living on a sailboat has its challenges, but it’s also an incredibly rewarding experience. We learn to appreciate the simple things in life again and enjoy the freedom of being at sea. And as we sail on, we look forward to all the challenges and adventures that come our way, knowing that we can rely on each other and are willing to adapt and learn from every experience. For now we just keep sailing and enjoy the wind in our hair and the sea at our feet.

When we arrive at the passageway at Eleuthera Island, we feel the excitement building within us. The water glistens in the sun and we can’t wait to explore the island. After passing through the passage, we motor for another 10 nautical miles, until we finally reach our anchorage. It is Saturday today and already after four when we arrive. We know we don’t have much time to lose and quickly find a jetty to go ashore and find a supermarket. We start a good half hour walk and finally see the supermarket, just in time before it closes at 5pm. When we walk in we notice that the lights are already out, but luckily we can go in quickly to grab some stuff. We hurriedly take onions, garlic, broccoli, mango and eggs, knowing that the rest will have to wait until Monday. Five minutes later we are outside again, thankful that we were able to buy some essential items. Once back on the boat, another boat comes in and to our surprise we hear the crew speaking Dutch. Baudine and Rob on their sailing boat Bojangels have been on the road for seven years now and have decided that this will be their last trip. The next few days, during sunset, we have a drink with them and chat about sailing life. They spoil us with books, movies, music and even a real ship’s horn shell that you blow when the sun has set. It’s amazing how easy it is to connect with people through a shared passion for sailing. As we sit on our boat, surrounded by the water and the soothing sound of the sea, we can’t help but be thankful for the experiences we’ve had on this journey so far. The encounters with new people and the beauty of nature around us make every moment worthwhile. The next day we decided to go for a walk and ended up at Cathedral Caves. These underground limestone caves have formed over millions of years and are truly breathtaking. As we entered Cathedral Cave in Rock Sound, we were immediately struck by the rays of the sun filtering through the roof and illuminating the cave. Despite the cave being known as Spider Rock Cave due to the cobwebs covering its walls, we actually saw no spiders during our visit. However, the size of the webs suggested that the spiders must be huge. Not sure if I should be impressed or terrified! As we explored the cave, we were amazed by the giant tree roots woven through the cracks of the cave’s ceiling, adding to the dramatic setting. And to top it off, we were thrilled to see bats flying around even during the day. It was a true-to-life Batman experience!

The Ocean Hole is another attraction that locals swear has healing powers. But when we arrived, we found several families snorkeling and spearfishing, and the water wasn’t that clear. We decided not to swim in it and didn’t stay long. Whether the legend of the healing powers is true remains a mystery to us. After sailing further north for seven hours the next day, we anchored at ‘The glass window bridge’. This man-made bridge replaced a natural rock formation that was destroyed in a hurricane. From the bridge, we could see a beautiful contrast between the dark blue Atlantic Ocean lapping away and the calm turquoise waters of the Caribbean Sea. The colours were really amazing and we couldn’t help but take a million shots to capture the moment.

Not far from the glass window bridge is the Queens Baths of Hot Tubs. Carved by centuries of waves crashing against the rocks, these natural pools were filled with dramatic crashing waves, shells, and tiny marine life streaming in from the Atlantic Ocean. Once settled, the crystal-clear water was warmed by the sun, creating a warm tide pool perfect for soaking. It was like having our own private hot tub in the middle of the ocean!

We are excited and a little nervous. The forecasters predict a storm and we know how important it is to seek shelter. So we decided to sail to Spanish Wells where we are better protected from the elements. The next morning, we wake up early, excited to get started. When we set sail we notice that there is only a light breeze of around 4 knots. We call that the calm before the storm. We motor towards the famous “current cut”, where the water rushes through a narrow passage at a speed of up to 10 knots. Timing is everything here so we need to be there by 8.15am to have a current of about 3 knots with us. As we approach the passage we are greeted by a friendly dolphin swimming alongside us. It bodes well and we feel confident. But just as we are about to enter the passage, the dolphin suddenly changes his mind and decides to stay on our side of the passage. We make it through the passage with ease, the boat cruising through the narrow passage at an exhilarating speed of 9.8 knots. It’s a special feeling and we all smile as we calmly sail on to our anchorage in Spanish Wells.

The rest of the morning is uneventful and eventually we motor all the way until we drop anchor in the sheltered bay. We are safe and sound, and the sense of relief is palpable. Of course, it doesn’t take long for the storm to erupt. The next two days will be cold, wet and windy. The rain fills our water tanks, so we won’t run out of fresh water anytime soon. Now if you’ll excuse us, we’re going to take advantage of the stormy weather by indulging in some of my famous chocolate brownies. Who says you can’t have fun during a storm?

Tot ziens Exuma’s, hallo Eleuthera

Ga met me mee aan boord van onze zeilboot terwijl we door de Bahama’s varen, geconfronteerd met onverwacht weer en slinkende voedselvoorraden. Maar vrees niet, we halen het meeste uit onze tijd aan boord, waarbij sommigen kleine klusjes oppakken en anderen hun favoriete programma’s kijken. En laten we onze onverwachte bezoekers niet vergeten – vijf remora’s die meeliften op de bodem van onze boot. We vonden zelfs een drone tijdens het snorkelen, maar konden de eigenaar helaas niet opsporen. Terwijl we verder zeilen, denken we na over de uitdagingen van het aanpassen aan deze nieuwe levensstijl en leren we de simpele dingen in het leven waarderen. Dus ga mee voor de rit terwijl we koers zetten naar Eleuthera Island, klaar om weer nieuwe avonturen en uitdagingen aan te gaan.

Het weer hier op de Bahama’s is de laatste tijd niet in ons voordeel. De wind is aangewakkerd, waardoor er meer bewolking en hogere golven in de baai ontstaan. Het is geen ideale tijd om de omgeving te verkennen, dus we hebben het meeste uit onze tijd aan boord gehaald. Terwijl ik op de een of andere manier probeerde te beginnen met schrijven, bleek deze blogschrijver momenteel in een writer’s block te zitten. Ik begon met schilderen terwijl de anderen bezig waren met kleine klusjes rond de boot of gewoon genieten van wat vrije tijd door video’s te kijken op YouTube, Netflix of Plex. Helaas beginnen onze verse voedselvoorraden te slinken. We hebben geen uien, verse groenten, fruit, brood en eieren meer, en er zijn geen winkels in de buurt om onze voorraden aan te vullen. We hebben verhalen gehoord van locals die tussen boten varen met verse producten en eieren, maar we zijn nog niemand tegengekomen. We klagen echter niet. Elke dag bak ik twee broden, die de boot vullen met een heerlijk aroma, en ik maak vegetarische curries met groenten uit blik, en we eten meer pasta. We zouden deze manier van eten maanden kunnen volhouden als het moest. Gelukkig klaarde het weer na een paar dagen op en profiteerden we van de zon om op onze paddleboards door de mangroven te peddelen. Het water was kalm en het oppervlak leek op een spiegel. We konden de vogels horen zingen en het zachte geluid van onze peddels terwijl we door het water gleden. Het was een vredig en sereen moment en we zagen zelfs enkele vissen onder ons en zien meerdere schildpadden gracieus voorbij zwemmen.

We hebben ook onverwachte bezoekers bij onze boot gehad – vijf remora’s hebben zich vastgemaakt aan de bodem van onze boot. Deze vissen hangen meestal onder haaien, roggen of walvissen en gebruiken de zuignappen bovenop hun kop om energie te besparen. Rajesh probeerde ze met de hand te voeren en dit op video op te nemen, maar ze waren verlegener dan verwacht. Tijdens het snorkelen rond de boot kwam hij echter een drone tegen die op de bodem van het water lag. We hebben hem schoongemaakt, maar helaas was alle elektronica beschadigd en konden we geen geheugenkaart vinden om de eigenaar op te sporen.

Het is tijd om onze koers naar Eleuthera Island voort te zetten, de Exuma’s achter ons te laten en een nieuw avontuur aan te gaan. We staan vroeg op, starten om 6.00 uur de motor en varen door de cut. Onze timing is niet perfect en we hebben de golven en de stroming tegen ons. Gelukkig staat er vandaag geen 30 knopen wind. Terwijl we verder varen, waarderen we de kalmte van het water en de zachte bries. Nadat we de cut gepasseerd zijn, wat best vlot ging, motoren we nog een tijdje door tot de wind opsteekt. Dan hijsen we alle zeilen en zetten we de motor uit, varend met een mooie 5 a 6 knopen met de wind van achteren. Het is een aangename en ontspannende reis. Het zijn tijden als deze die het leven op een zeilboot zo ongelooflijk lonend maken. Tijdens het zeilen sta ik even stil bij een vraag die we onlangs kregen: “Ging de aanpassing aan de nieuwe levensstijl echt zo soepel als het lijkt in de blogs?” Het antwoord voor mij persoonlijk is een volmondig “nee”. Het aanpassen aan deze nieuwe levensstijl is voor mij geen naadloos proces geweest. Ik bedoel, ik ben natuurlijk graag op het water en zo, maar het was niet gemakkelijk om mijn oude leven op het land op te geven. Persoonlijk was ik gewend om mijn praktijk te runnen en te jongleren met huishoudelijke verantwoordelijkheden, dus het was moeilijk voor mij om me aan te passen aan een totaal andere manier van leven, vooral door mijn grote verantwoordelijkheidsgevoel en gevoel van alles onder controle hebben, moest ik proberen los te laten. Jeroen nam de meeste technische en elektronische verantwoordelijkheden op zich, waardoor ik me soms een beetje verloren voelde. Ik bedoel, waar paste ik in? Was mijn enige plek in de keuken? Daarnaast hadden Jeroen en Rajesh minder moeite met de aanpassingen aan het leven aan boord. Het kostte mij wat meer tijd en wat zelfreflectie, maar uiteindelijk vond ik mijn plaats aan boord en ontdekte ik mijn eigen unieke manieren om bij te dragen. Natuurlijk waren er ook andere uitdagingen. Onzekerheden over mijn identiteit als gevolg van een zeer onaangename periode in mijn leven vlak voordat we vertrokken, maakten de zaken nog moeilijker. Maar met tijd, geduld en de bereidheid om me aan te passen, leer ik deze uitdagingen langzaam te overwinnen en mijn plaats aan boord te vinden. Een andere vraag die we vaak krijgen is: “Ben je elkaar nooit beu en maak je niet vaak ruzie?” Het antwoord is simpel: dat doen we niet! We genieten echt van elkaars gezelschap en verkennen samen deze nieuwe levensstijl. Begrijp me niet verkeerd, er zijn momenten waarop we allemaal onze eigen ruimte nodig hebben, maar er is genoeg plek op de boot om je even terug te trekken en je eigen ding te doen. Natuurlijk zijn we niet immuun voor meningsverschillen of misverstanden, maar we hebben geleerd en leren nog steeds om te communiceren en compromissen te sluiten zonder het te laten escaleren in regelrechte argumenten. We hebben ontdekt dat het vermogen om elkaars standpunten te bespreken en te begrijpen de sleutel is om deze levensstijl te laten werken. Wonen met zijn drieën op een zeilboot blijft zijn uitdagingen houden, maar het is ook een ongelooflijk lonende ervaring. We leren de simpele dingen in het leven weer waarderen en genieten van de vrijheid van het zijn op zee. En terwijl we verder zeilen, kijken we uit naar alle uitdagingen en avonturen die op ons pad komen, wetende dat we op elkaar kunnen vertrouwen en bereid zijn ons aan te passen en van elke ervaring te leren. Voorlopig blijven we gewoon zeilen en genieten we van de wind in de haren en de zee aan onze voeten.

Als we bij de doorgang bij Eleuthera Island aankomen, voelen we de opwinding in ons toenemen. Het water glinstert in de zon en we kunnen niet wachten om het eiland te verkennen. Nadat we de doorgang zijn gepasseerd, varen we nog 10 zeemijl op de motor, tot we uiteindelijk onze ankerplaats bereiken. Het is zaterdag vandaag en al na vieren als we aankomen. We weten dat we niet veel tijd te verliezen hebben en zoeken snel een aanlegsteiger om aan wal te gaan en een supermarkt te zoeken. We beginnen aan een flinke wandeling van een half uur en zien uiteindelijk de supermarkt, net op tijd voordat deze om 17.00 uur sluit. Als we naar binnen lopen merken we dat de lichten al uit zijn, maar gelukkig mogen we nog snel naar binnen om nog wat spullen te pakken. Haastig nemen we uien, knoflook, broccoli, mango en eieren mee, wetende dat de rest tot maandag moet wachten. Vijf minuten later staan we weer buiten, dankbaar dat we wat essentiële spullen hebben kunnen kopen. Eenmaal terug op de boot komt er nog een boot binnen en tot onze verbazing horen we de bemanning Nederlands praten. Baudine en Rob op hun zeilboot Bojangels zijn nu zeven jaar onderweg en hebben besloten dat dit hun laatste trip zal worden. De komende dagen, tijdens zonsondergang, drinken we wat met ze en kletsen we over het zeilleven. Ze verwennen ons met boeken, films, muziek en zelfs een echte scheepshoorn schelp die je blaast als de zon onder is. Het is verbazingwekkend hoe makkelijk je contacten legt met mensen door een gedeelde passie voor zeilen. Terwijl we op onze boot zitten, omringd door het water en het rustgevende geluid van de zee, kunnen we niet anders dan dankbaar zijn voor de ervaringen die we tot nu toe op deze reis hebben opgedaan. De ontmoetingen met nieuwe mensen en de schoonheid van de natuur om ons heen maken elk moment de moeite waard. De volgende dag besloten we te gaan wandelen en kwamen bij Cathedral Caves uit. Deze ondergrondse kalksteengrotten hebben zich gedurende miljoenen jaren gevormd en zijn werkelijk adembenemend. Toen we Cathedral Cave in Rock Sound binnengingen, werden we meteen getroffen door de zonnestralen die door het dak filterden en de grot verlichtten. Ondanks dat de grot bekend staat als Spider Rock Cave vanwege de spinnenwebben die de muren bedekken, hebben we tijdens ons bezoek eigenlijk geen spinnen gezien. De grootte van de webben suggereerde echter dat de spinnen enorm moesten zijn. Ik weet niet zeker of ik onder de indruk of doodsbang moet zijn! Terwijl we de grot verkenden, stonden we versteld van de gigantische boomwortels die door de spleten van het plafond van de grot waren geweven, wat bijdroeg aan de dramatische setting. En als klap op de vuurpijl waren we heel blij om zelfs overdag vleermuizen te zien rondvliegen. Het was een levensechte Batman-ervaring!

De Ocean Hole is een andere attractie waarvan de lokale bevolking zweert dat ze genezende krachten heeft. Maar toen we aankwamen, vonden we verschillende families die aan het snorkelen en speervissen waren, en het water was niet zo helder. We besloten er niet in te zwemmen en bleven niet lang. Of de legende van de genezende krachten waar zijn, blijft voor ons een mysterie. Nadat we de volgende dag zeven uur verder naar het noorden hebben gevaren, gingen we voor anker bij ‘The glass window bridge’. Deze door de mens gemaakte brug verving een natuurlijke rotsformatie die tijdens een orkaan was verwoest. Vanaf de brug konden we een prachtig contrast zien tussen de donkerblauwe Atlantische Oceaan die weg kabbelende en de kalme turquoise wateren van de Caribische Zee. De kleuren waren echt geweldig en we konden niet anders dan een miljoen foto’s maken om het moment vast te leggen.

Niet ver van de glass window bridge ligt de Queens Baths of Hot Tubs. Deze natuurlijke poelen, uitgehouwen door eeuwenlange golven die tegen de rotsen slaan, waren gevuld met dramatische beukende golven, schelpen en klein zeeleven dat vanuit de Atlantische Oceaan binnenstroomde. Eenmaal gesetteld, werd het kristalheldere water opgewarmd door de zon, waardoor een warme getijdenpoel ontstond, perfect om in te weken. Het was alsof we onze eigen hot tub midden in de oceaan hadden!

We zijn opgewonden en een beetje nerveus. De voorspellers voorspellen een storm en we weten hoe belangrijk het is om beschutting te zoeken. Dus hebben we besloten om naar Spanish Wells te varen, waar we beter beschermd zijn tegen de elementen. De volgende ochtend worden we vroeg wakker, enthousiast om aan de slag te gaan. Als we uitvaren merken we dat er slechts een licht briesje staat van rond de 4 knopen. We noemen dat de stilte voor de storm. We motoren richting de beroemde “current cut”, waar het water met een snelheid tot 10 knopen door een nauwe doorgang raast. Timing is alles hier, dus we moeten er om 8.15 uur zijn om een stroming van ongeveer 3 knopen mee te hebben. Als we de doorgang naderen, worden we begroet door een vriendelijke dolfijn die naast ons zwemt. Het is een goed voorteken en we voelen ons zelfverzekerd. Maar net als we op het punt staan de doorgang in te gaan, bedenkt de dolfijn zich plotseling en besluit aan onze kant van de doorgang te blijven. We komen met gemak door de passage, de boot vaart met een opwindende snelheid van 9,8 knopen door de nauwe doorgang.

Het is een speciaal gevoel en we glimlachen allemaal terwijl we rustig verder varen naar onze ankerplaats in Spanish Wells. De rest van de ochtend verloopt rustig en uiteindelijk motoren we de hele weg tot we voor anker gaan in de beschutte baai. We zijn veilig en wel, en het gevoel van opluchting is voelbaar. Het duurt natuurlijk niet lang voordat de storm losbarst. De komende twee dagen is het koud, nat en winderig. De regen vult onze watertanks, dus we zullen niet snel zonder vers water komen te zitten. Als jullie ons nu willen excuseren, we gaan profiteren van het stormachtige weer door ons tegoed te doen aan enkele van mijn beroemde chocolade brownies. Wie zegt dat je tijdens een storm geen plezier kunt hebben?