De Nederlandse versie staat onder de Engelse versie.

In a world where we are constantly connected to technology and the hustle and bustle of modern life, it is almost unimaginable to imagine a place where you can be truly secluded, surrounded by pure nature. Tahanea, a pristine atoll in French Polynesia’s Tuamotu Archipelago, offers just that: an escape to a paradise where time and the hustle and bustle of the world seem to disappear.

Life on Tahanea

Tahanea is one of those rare places on earth where you can feel completely alone. Here, in the middle of the vast Pacific Ocean, there are no restaurants or shops, no crowds or noise. What you will find is unspoilt nature and azure blue waters, coral beaches and an astonishingly rich marine life. It is a place where nature sets the pace.

Underwater adventures

Every day, we explored the underwater world. The snorkelling was a real treat: the sensation of six majestic manta rays swimming towards you is intense and unforgettable. It’s a mix of pure joy and amazement, so overwhelming that you almost forget to breathe. All attention is focused on the manta rays: their graceful movements and peaceful presence. All other sounds and creatures around you fade away as you become completely absorbed in this unique and beautiful moment. And we were so happy that we could share this with Jesper and Melissa.

Furthermore, you swim among curious small sharks and a colourful spectacle of coral fish. Each snorkel session revealed new wonders – from glittering schools of fish to tranquil groupers making their way through the coral. Another memorable moment was coming face to face with an octopus, which moved elegantly between the reefs and showed its camouflage skills, almost making you mistake it for a piece of coral.

Evening fun

As the sun slowly sank into the ocean, we drank a nice beer, chatted, and laughed a lot. It was fun to discover this part of the world together and enjoy the simple pleasures of life. We also played a lot of games; Brandi Dog and Wizard were our favourites, but Jesper and I were also very good at writing—Jesper on his book and I on the blogs.

Weather Changes and Preparations

Over the past few days, we have been closely monitoring the weather reports. As much as we would like to enjoy this paradise even longer, the urge to go ashore again in a place with more action and adventure is becoming more and more itchy. The weather has been stormy on the ocean lately. Although we don’t notice much of the storms on Tahanea, we know that there is a threatening low-pressure area southwest of us, with strong winds and sky-high waves. We want to get ahead of this threat before it gets worse.

A lot of rain was forecast during our crossing, and we fervently hope that the weather models are wrong. Around ten o’clock, we pick up the anchor and sail quietly through the almost flat pass, an encouraging start to our journey. To be on the safe side, we put on seasick plasters, as waves of 3.5 meters high are predicted.

Challenges at Sea

Unfortunately, the weather models were completely correct this time. As soon as we left the shelter of the various atolls and reached the open ocean, the waves grew higher and the dark clouds gathered menacingly around us. Jesper and Melissa soon felt unwell; in such a situation, sleep is the only consolation. Melissa often lay in the cockpit, even when her feet got wet from the rain, while Jesper bravely stayed inside. The first night was tough, with short, high waves and rain that hung around us like a veil. The boat shook violently back and forth, something we are used to, but which is very uncomfortable for our guests. Eating and drinking hardly happened, and Jesper had to give everything to the fish several times. This brought with it an exhausting fatigue.

The second day started with torrential rain, but the sun broke through later, and the swell decreased slightly. Jesper and Melissa tried to recover in the sun and carefully ate something to drink and eat. The second night was a lot more pleasant, and luckily, everyone got more sleep. When everyone was awake, we decided to go to Point Venus. Just before we got there, we caught three more tuna, which filled the freezer again. When we lowered anchor later, we saw a black beach, green trees and colourful houses. The boat was finally quiet, really quiet, and you could see everyone’s relieved faces. We knew we would all sleep wonderfully that night.

Arrival at Point Venus

Point Venus turned out to be a beautiful anchorage, with black powdery sand on the beaches, a supermarket within walking distance and a delicious eatery. The Lille Venn was also in the bay, and we were allowed to borrow the wingboard for an afternoon. This is a surfboard with a wing underneath, which will enable you to get entirely out of the water. Jeroen practised for a while with Melissa, who turned out to be a natural talent. Eventually, she even practised standing on the board behind the dinghy. Then I tried it again. Unfortunately, we were not allowed to stay; the gendarmerie came by to report that we had to move to the airport anchorage within two days. That’s why we enjoyed the time we had here even more. Jeroen and I celebrated our 29th wedding anniversary and Jesper and Melissa took us for a delicious lunch at Mama’s Beach Bar.

Crossing to the Airport Anchorage

It was a short sail to the airport anchorage. We tried to get a spot in the harbour, but unfortunately, that was not possible. The airport anchorage is located between the capital Papeete and Marina Taina. There is a large supermarket at Marina Taina, and you can go to Papeete for some fun shopping. That Saturday evening, we went to a rooftop bar in Papeete for a sundowner and had an incredibly fun evening. We danced all evening and met the crew of a beautiful large sailing yacht and some locals.

Farewell to Jesper and Melissa

Jesper and Melissa’s holiday is almost over. They were on board with us for more than 5.5 weeks. They have been through all the ups and downs that we can have as sailboat liveaboards. The romantic image soon disappeared, but nevertheless they really enjoyed it. We loved having Jesper and Melissa on board and they are always welcome. Thank you for all your fun, beautiful stories and beautiful outlook on life. We will miss you.

Tahanea: een paradijs ver weg van de wereld

In een wereld waarin we voortdurend verbonden zijn met technologie en de drukte van het moderne leven, is het bijna onvoorstelbaar om je voor te stellen dat er een plek bestaat waar je echt afgezonderd bent, omringd door puur natuur. Tahanea, een ongerept atol in de Tuamotu-archipel van Frans-Polynesië, biedt precies dat: een ontsnapping naar een paradijs waar tijd en de hectiek van de wereld lijken te verdwijnen.

Leven op Tahanea

Tahanea is een van die zeldzame plekken op aarde waar je je helemaal alleen kunt voelen. Hier, midden in de uitgestrekte Stille Oceaan, zijn geen restaurants of winkels, geen drukte of lawaai. Wat je wel vindt, is de ongerepte natuur en azuurblauwe wateren, koraalstranden en een verbazingwekkend rijk onderwaterleven. Het is een plek waar de natuur het tempo bepaalt.

Onderwateravonturen

Elke dag verkenden we de onderwaterwereld. Het snorkelen was een waar festijn: de sensatie van zes majestueuze manta’s die op je af komen zwemmen is intens en onvergetelijk. Het is een mix van pure vreugde en verbazing, zo overweldigend dat je bijna vergeet te ademen. Alle aandacht is gericht op de manta’s: hun gracieuze bewegingen en vredige aanwezigheid. Alle andere geluiden en wezens om je heen vervagen terwijl je volledig opgaat in dit unieke en prachtige moment. En wat waren we blij dat we dit konden delen met Jesper en Melissa.

Verder zwem je tussen nieuwsgierige kleine haaien en een kleurrijk spektakel van koraalvissen. Elke snorkel sessie onthulde nieuwe wonderen – van glinsterende scholen vissen tot rustige groupers die hun weg door het koraal vinden. Een ander bijzonder moment was het oog in oog staan met een octopus, die elegant bewoog tussen de riffen en zijn camouflagekunsten vertoonde, waardoor je hem bijna voor een stuk koraal aanzag.

Avondlijke Gezelligheid

Terwijl de zon langzaam in de oceaan zakte, dronken we een lekker biertje en kletsten en lachten we veel. Het was leuk om samen dit deel van de wereld te ontdekken en te genieten van de eenvoudige geneugten van het leven. Verder speelden we veel spelletjes; Brandi Dog en Wizard waren onze favorieten, maar Jesper en ik konden ons ook zeer goed bezig houden met schrijven. Jesper aan zijn boek en ik aan de blogs.

Weersveranderingen en Voorbereidingen

De afgelopen dagen hielden we de weerberichten nauwlettend in de gaten. Hoe graag we ook nog langer van dit paradijs willen genieten, de drang om weer aan land te gaan op een plek met meer actie en avontuur kriebelt steeds meer. Het weer is de laatste tijd onstuimig op de oceaan. Hoewel we op Tahanea weinig merken van de stormen, weten we dat er een dreigend lagedrukgebied ten zuidwesten van ons is, met harde wind en torenhoge golven. We willen deze dreiging voor zijn voordat het erger wordt.

Er is veel regen voorspeld tijdens onze overtocht, en we hopen vurig dat de weermodellen het dit keer mis hebben. Rond tien uur halen we het anker op en varen we rustig door de bijna vlakke pas, een bemoedigend begin van onze tocht. Voor de zekerheid hebben we zeeziekpleisters opgeplakt, aangezien er golven van 3,5 meter hoog voorspeld zijn.

Uitdagingen op Zee

Helaas hadden de weermodellen het dit keer volledig juist. Zodra we de bescherming van de diverse atollen achter ons lieten en de open oceaan bereikten, werden de golven hoger en de donkere wolken pakten zich dreigend om ons heen samen. Jesper en Melissa voelden zich al snel niet lekker; in zo’n situatie is slapen de enige troost. Melissa lag vaak in de cockpit, zelfs als haar voeten nat werden van de regen, terwijl Jesper dapper binnen bleef liggen. De eerste nacht was zwaar, met korte, hoge golven en regen die als een sluier om ons heen hing. De boot schudde hevig heen en weer, iets waar we aan gewend zijn, maar wat erg ongemakkelijk is voor onze gasten. Eten en drinken gebeurde nauwelijks, en Jesper moest meerdere malen alles aan de vissen geven. Dit bracht een uitputtende vermoeidheid met zich mee.

De tweede dag begon met stortregens, maar later brak de zon door en nam de deining iets af. Jesper en Melissa probeerden in de zon wat bij te komen en voorzichtig wat te drinken en te eten. De tweede nacht was een stuk prettiger, en gelukkig kreeg iedereen daardoor meer slaap. Toen iedereen wakker was, besloten we naar Point Venus te gaan. Vlak voordat we daar aankwamen, vingen we nog drie tonijnen, waardoor de vriezer weer gevuld was. Toen we later het anker lieten zakken, hadden we uitzicht op een zwart strand, het groen van de bomen en de kleurrijke huizen. De boot lag eindelijk stil, echt stil, en je zag de opgeluchte gezichten bij iedereen. We wisten dat we die avond allemaal heerlijk zouden slapen.

Aankomst bij Point Venus

Point Venus bleek een prachtige ankerplek te zijn, met zwart poederfijn zand op de stranden, een supermarkt op loopafstand en een heerlijk eettentje. In de baai lag ook de Lille Venn, en we mochten een middag het wingboard lenen. Dit is een surfplank met een vleugel eronder, waarmee je volledig uit het water kunt komen. Jeroen oefende een tijdje met Melissa, die een natuurtalent bleek te zijn. Uiteindelijk oefende ze zelfs al staand op het board achter de dinghy. Daarna probeerde ik het ook nog. Helaas mochten we niet blijven; de gendarmerie kwam langs om te melden dat we ons binnen twee dagen moesten verplaatsen naar de airport ankerplaats. Daarom genoten we extra van de tijd die we hier nog hadden. Jeroen en ik vierden ons 29-jarig huwelijk en Jesper en Melissa namen ons mee voor een heerlijke lunch bij Mama’s Beach Bar.

Overtocht naar de Airport Ankerplaats

Het was een korte tocht op de motor naar de airport ankerplaats. We probeerden nog een plekje in de haven te bemachtigen, maar dat was helaas niet mogelijk. De airport ankerplaats ligt tussen de hoofdstad Papeete en Marina Taina. Bij Marina Taina is er een grote supermarkt en voor gezellig winkelen kun je naar Papeete. Die zaterdagavond gingen we voor de sundowner naar een rooftopbar in Papeete en hadden we een ongelooflijk leuke avond. We dansten de hele avond en ontmoetten de bemanning van een prachtig groot zeiljacht en enkele locals.

Afscheid van Jesper en Melissa

De vakantie van Jesper en Melissa zit er nu bijna op. Ze waren ruim 5,5 weken bij ons aan boord. Ze hebben alle ups en downs meegemaakt die we als liveaboards van een zeilboot kunnen hebben. Het romantische plaatje was al snel verdwenen, maar desondanks hebben ze echt genoten. Wij vonden het super om Jesper en Melissa aan boord te hebben gehad en ze zijn altijd welkom. Dank jullie wel voor al jullie gezelligheid, mooie verhalen en mooie kijk op het leven. We zullen jullie missen.