Nederlandse versie staat onder de Engelse versie

Are dreams just illusions? To many, life at sea seems like an idyllic succession of sun-drenched days, sipping cocktails on the deck, parties, rainbows and the company of dolphins. An existence with minimal stress, where you can roam freely and manage your finances effortlessly through your ability to catch your own food. But what is the real nature of this reality?

Reality has taught us that maintaining our sailboat requires constant effort. Repairs and maintenance are the order of the day to ensure that the sailboat remains seaworthy. We have thoroughly underestimated the financial burden associated with this. Most of our budget is spent on this. We are aware that the cost of living in the Caribbean is higher than in Europe. That is why it is important to make a conscious purchase. Fruit, vegetables and eggs are all precious and scarce. A cauliflower often costs 11 euros, peppers are around 4 to 5 euros and eggs sometimes cost almost 2 euros each. The French islands are cheaper and have the largest supermarkets, so we regularly do our shopping here for non-perishable food for a few months.

Tourism is the main source of income on most islands, which is reflected in activities and prices. Cruisers do not consider themselves tourists and try to make the most of their experiences in a budget-friendly way. They can sail to all corners of the world using the wind, but visas and sailing permits for your boat are required in many countries, as well as bureaucracy among the officials. As Dutch you are often lucky enough to enter without any problems, but with an Indian passport we have sometimes faced challenges.

Nevertheless, much is true. As you sail towards the horizon, you are treated to a breathtaking spectacle of nature. The sun slowly sinks behind the ocean and the sky colors with warm shades of orange and pink, while the sea stretches out in front of you. Inaccessible beaches are hidden behind rugged cliffs, ready to be discovered. Underwater caves and coral reefs reveal a hidden world full of colorful fish and mysterious creatures.

Each sailing adventure also offers the chance to explore not only untouched nature, but also new cultures and tastes. You sail to remote islands where traditional communities share their hospitality. Sailing takes you to places you never thought you’d reach and opens doors to the world that would otherwise remain closed. The true magic of sailing is in the feeling of freedom. You leave the coast behind and surrender yourself to the whims of the wind and the waves. There are no set routes or tight schedules. You sail where the wind takes you, and that feeling of freedom is priceless. Read along how each of us experienced the first year.

The most memorable moment of the past year on the sailboat was for

Jeroen:

Our visit to the Bahamas. Sailing to and from the Bahamas was an experience in itself due to the longer distances and the potentially challenging/troublesome return journey. The Bahamas itself and especially the Exuma’s have made a deep impression on me. The shallow water, the colours and the presence of sharks near the boat we also swam with.

Aagje:

The moment we weighed anchor at Cooper Island, British Virgin Islands and embarked on our very first crossing to St Maarten is forever etched in my memory. Within ten minutes of departure our brand new anemometer failed, but we determined to sail on. The sounds on board during such a rough ocean were frightening at first, but at the same time it also creates a sense of confidence in the fact that this boat is made for these challenges and will get us safely to the Sint Maarten. That first night sailing experience was intense. The moon was nowhere to be seen, so darkness enveloped everything. The sound of the wind rushing past us and the waves occasionally lifting us up a few feet and then crashing down again was overwhelming. In the dark it was impossible to anticipate these movements. This sharply stimulated my other senses, allowing me to experience my surroundings in a completely new way. It slowly dawned on me that these kinds of adventures would become a significant part of our lives. The mix of excitement and fear that came with this is something we will learn to deal with.

Rajesh:

Since we started our life aboard the boat, we have been lucky enough to experience many unforgettable moments. Each day we explore the islands brings us new and lasting memories. Our journey along the Caribbean islands and the Bahamas, for example, stands out. I love to snorkel and am constantly amazed at the diversity of fish species I encounter on my underwater adventures and am always on the lookout for species I haven’t seen before. Some of my fondest memories are swimming next to turtles, when I finally saw an octopus, which changed body color as I approached it, and witnessed a pod of dolphins welcoming us to the Bahamas. They were all special moments that left an indelible impression in my heart. However, if I had to choose one destination that really touched my soul, it would undoubtedly be Dominica. Our five-day guided excursion, shared with our friends from Sailing Mabul, is one of the most memorable experiences of my life.

Moments of homesickness or doubts about our decision to sail around the world by sailboat occurred:

Jeroen:

Not. Certainly no doubts or homesickness! I sometimes think about the future and don’t know what that will look like for us in terms of finances and where/how we will live in a few years. I try to let go of this, those solutions will present themselves in the coming years. Now first enjoy this particularly beautiful, instructive and adventurous time close to nature.

Aagje:

We had a comfortable home, both enjoyed our jobs, and had strong ties to family and friends. The idea of leaving all this behind, not being able to drink spontaneous cups of coffee with loved ones, was indeed a bitter pill to swallow. However, I strongly believe in chasing your own dreams because we only live once. Once we took the plunge and purchased our boat, the doubts and fears disappeared. It gave way to unprecedented enthusiasm.

Rajesh:

I’m from India and I often miss my culture, especially celebrating festivals with my friends and family. I lived in the Netherlands for seven years and whether I was in the Netherlands or on our sailboat, I still have the same feeling. To cope with the loss of home, I regularly video call my loved ones in India which makes me feel closer to them. For a moment I hesitated about going back to India and not going on the sailing boat. This mainly had to do with my fear of water. Still, my love for traveling made me come along. Choosing to live on a sailboat is one of the best decisions I have ever made.

New skills we have learned while sailing and living on board are:

Jeroen:

Too many to list but I will try anyway and divide it into two categories: A. Technically the boat has many challenges as there are many systems on board that are essential for safety and comfort on board. Every week something breaks or needs maintenance. In the past year we have learned a lot about all possible problems and solutions. Now we are familiar with technology and can solve almost all problems quickly. Mechanical, Electronic, Repair sails, Antifouling (algae resistant underwater paint), etc. B. Sailing skills. We could already sail, but an Amel has a quirky design that you have to get to know. After sailing more than 6000Nm we have mastered sailing and we have also learned to anchor properly, boom out the Genoa, sail with a spinnaker and ballooner and sail in different weather conditions. We do route planning and navigation with the apps from Predictwind and Navionics.

Aagje:

During the first year I learned even more about navigation and reading nautical charts, using compasses and GPS systems. In addition, I have learned to take tides and currents into account when planning our trips. My understanding of wind directions, their patterns and when is the right time to hoist or reef the sails has increased considerably. Life on board is all about understanding how the weather works. Even a cloud appearing on the horizon tells a story of what to expect in the days to come. Weather forecasts act as valuable guides and are reviewed several times a day to plan our sailing trips in a safe and targeted manner. At night sailing is more challenging and during those moments I learned to have even more confidence in myself and to make crucial decisions myself and in Jeroen and Rajesh when they are alone at the helm. Life on board requires ingenuity. I learned a lot from coming up with solutions for unexpected problems to the smart use of limited space and stuff. A sailboat is in constant motion and constant adjustment is required. It is important to consciously deal with matters such as energy, water, minimizing waste and the weather. Above all, this adventure represents an inner journey, where I am shaped by courage and self-reflection.

Rajesh:

Besides all the skills of sailing and technical aspects that come with a boat, I enjoy developing my underwater photography skills. I hope to improve my skills in this discipline and eventually reach a professional level. I learned to dive and I am proud to say that I have completed my second level of French diving certification (FFESSM). I am determined to further develop my passion for underwater photography.

A funny or unexpected challenge we have overcome is:

Jeroen:

When I jumped off the boat to retrieve the SUP board that had come loose from the boat. However, there turned out to be too strong a current that made it impossible for me to get back to the boat 😬. Our son Rajesh came after me to help and then we were both in trouble. Aagje called for help via the VHF radio and someone came to rescue us with his dinghy, since our own dinghy with outboard motor was still tied up and Aagje could not lift the outboard motor on the dinghy on her own.

Aagje:

We are in the Bahamas, sailing through the rough seas as the boat heels about 30 degrees. Suddenly the inescapable urge for a bathroom stop, which we’ll call ‘number 2’ for the sake of convenience, I had to be quick! Now, descending to the lower deck requires a firm grip, as the boat leans firmly to starboard, while both of our toilets are on the port side. Once on the toilet, a strategic approach is necessary. I had to put my feet firmly against the door frame, like an anchor, to prevent me from accidentally sliding off the toilet and then the precise aim follows to keep everything “neat”. I can assure you, it is a real challenge that requires agility and determination. The acrobatic positions I had to assume and the sense of pride that came over me when everything turned out successfully are truly indescribable.

Rajesh:

We had the opportunity to visit Dominica with our friends, Karin and Alex. Karin is originally from Switzerland and Karin had been in contact with a Swiss couple who lived on the island and managed a hotel and restaurant. After a strenuous day of walking Karin suggested we have dinner in their restaurant. We coordinated our dinner plans via WhatsApp and opted for fish as the main course, with special arrangements for Alex, who was a vegetarian. On our arrival, we were utterly exhausted and famished. After another hour of waiting, our starter, their signature homemade soup, was served. Unfortunately, the taste left much to be desired and we exchanged disappointed looks. Nevertheless, we put it aside in anticipation of the main course: fish accompanied by salad and potatoes. To our surprise, Alex’s plate only contained salad and potatoes, without any dressing or additional side dishes. His dissatisfaction was obvious and he expressed his dissatisfaction by not eating anything in the end. Disappointingly, the main course on taste failed to impress us either. We all agreed that we have never had such bad food served anywhere. On the way back we couldn’t resist teasing Karin with her restaurant recommendation. Despite the terrible food and our lingering hunger, it became a comical memory that will stay with us for a long time.

Lessons we’ve learned about cooperation and communication while living on a sailboat include:

Jeroen:

Sailing is not very difficult but can also be dangerous, it is important that all three of us are skilled in all tasks on the boat so that we can help / alternate but also think along and warn each other before potentially dangerous situations arise. We have learned over the past year that we can trust each other to operate the boat alone and that help is always sought when times are difficult or potentially dangerous.

Aagje:

A striking discovery was that communication often becomes more intense and emotional during moments of intense pressure and tension. Sometimes it even escalates, let me put it nicely, to the point where we raise our voices and reinforce words by saying them loudly. It’s a dynamic I would never normally accept on land, but sailing experience has made me realize that in critical situations clear and direct communication is sometimes the only way to convey the seriousness of the moment. It seems to be a mechanism to emphasize the urgency and necessity of the current situation. It is important to emphasize that this heated communication is not personal. When we analyze the situations afterwards, it becomes clear that it is not about individual blame, but about understanding the situation and the necessary measures to be taken in such a situation. This post-crisis reflection serves as a learning opportunity. Which I am sure we will get many more.

Another important lesson I learned is the importance of trust, both in myself and in each other. After more than a year of sailing together, we have proven that we can rely on each other, even under challenging conditions. It requires understanding each other’s skills, reactions and decision-making processes. There is little room for doubt on a sailboat, making confidence in each other’s abilities invaluable.

Rajesh:

It is important to realize that we are all adults with our own perspectives, which can complicate things at times. We can’t all be captains at the same time and we’ve learned that it’s better if we take turns being captains. I have gained an understanding of the importance of patience and attentive listening when communicating with the captain.

Specific places we visited that left a lasting impression on us include:

Jeroen:

Dominica and the Bahamas. Dominica because of the beautiful hiking trips that we made together with Alex and Karin from sailing boat Mabul through the interior. The Bahamas because of the clear light blue water, the swimming between the sharks and the vastness.

Aagje:

One destination that has undoubtedly left an indelible impression is Dominica. Dominica is distinguished by its pristine beauty and abundance of natural wonders. With its 365 rivers, volcanic peaks shrouded in different shades of green, valleys, waterfalls and famous bubbling lakes, Dominica is a veritable treasure trove of landscapes. The diversity of flora and fauna, both on land and below sea level, contribute to the island’s unique appeal. While we’ve explored much of Dominica on land, there’s one fascinating world still undiscovered: the underwater environment. With the presence of sperm whales all year round, Dominica’s underwater world promises to be an experience in itself that is still waiting for us.

Another destination that has left a deep impression is the Bahamas, mainly because of their enchanting underwater world. Because of the clear water you can see very far underwater. Not only sharks, rays and barracudas swim here, but also an abundance of tropical fish and beautiful colored corals. This diversity and vibrant colors of the underwater world make the Bahamas leave an indelible impression on me.

Rajesh:

There are a few places that have left a lasting impression on my heart, including Dominica, Bahamas, Grenadines, and the British Virgin Islands. First and foremost, Dominica holds a special place in my heart for its vast natural beauty, towering hills perfect for hiking, and waterfalls. Close behind is the Bahamas, known for its mesmerizing turquoise waters and vibrant marine life. The Bahamas offers the unique experience of witnessing different colors of the sea. The Exumas are particularly notable, with its shallow waters and breathtaking marine life. On the way to the Grenadines, Tobago Cays is a gem where you can get up close and personal with so many sea turtles, all amidst the captivating turquoise waters. Last, but certainly not least, the British Virgin Islands (BVI) are my all-time favorite. The BVI will always be special, as this is where we bought our boat and started our travel adventures.

Things we miss about life on land during our sailing adventure are:

Jeroen:

Not much, mainly the fun with family and friends. Fortunately, we regularly speak to them via video calls.

Aagje:

What I miss most during our sailing adventure are the precious and shared moments that I usually shared on the mainland. Being together with family and friends. The opportunity to get together, laugh, share stories and celebrate special occasions is something I really miss during our time at sea. Moreover, I also missed my work, especially the contact with my clients in my practice. It is so fulfilling to be able to help others treat their gum problems, leaving them glowing with a bright smile and renewed confidence. Listening to their stories, challenges and triumphs contributes to this satisfaction. Then there is the painting. Creating works of art, playing with colors and shapes, gives me a unique outlet for expression. Although the sea and adventure have given me many new perspectives, there was a desire to take up a big canvas again and express my inner world through art.

Rajesh:

I wouldn’t say anything, but that wouldn’t be entirely true. On land, I liked that you can go for a walk or a run just by opening the front door. Granted, life on a boat is a bit different, because the spontaneity of stepping onto the street is not quite the same. However, what I miss most is spending time with friends. Nevertheless, I have to say that I enjoy my life on the boat immensely, and as a result I don’t feel like I’m missing out on too much of life on land.

Has this first year of sailing influenced and strengthened our relationship as a family?

Jeroen:

We live together on the boat 24 hours a day and do (almost) everything together, which is not an ideal scenario for everyone. I think it’s really special how well this is going for us, that proves again how great it is that we have found each other and are going on this adventure together.

Aagje:

As a family we also spent a lot of quality time together on land in the form of making many trips. In that sense, being on the water, away from daily distractions, has not given even deeper conversations and/or a greater involvement in each other’s lives, I feel that countries have too. However, we have learned new skills and overcome challenges together, which has given us a sense of achievement and mutual trust on a different level. Sailing has also brought us closer to nature and given us a deeper appreciation for its beauty. Despite the stressful moments, we learned to manage stress and solve problems together. The adventures and memories we made will stay with us forever and are part of who we are.

Rajesh:

I think our family bond has become even closer. We really understand each other and respect each other’s need for personal space. Life on a boat isn’t always easy as sometimes I just want to be alone for a few hours but we all understand and appreciate each other’s privacy.

Are there any new hobbies or interests you discovered during our trip?

Jeroen;

At the moment I mainly enjoy the free life, the beautiful nature and the underwater world.

Aagje:

To write. At the moment I mainly write about all our experiences and adventures during the trip. But secretly I also dream of one day writing a whole book.

Rajesh:

I love snorkeling, filming underwater scenes and filming the environment and the boat with a drone. Every time I go snorkeling it brings me joy.

With limited space, scarce kitchen utensils and only two gas burners, cooking on board remains a challenge in itself, but what is your favorite meal or culinary experience on board?

Jeroen:

Haha… we look forward to our Sundowner (beer with snacks at the end of the afternoon) every day. The “Chili Chicken” with Chapati from Aagje remains my favourite.

Aagje:

I enjoy preparing our meals. I enjoy preparing the fish and lobster that we catch ourselves, but Chili Chicken with homemade fresh chapati, a kind of tortillas, remains one of my favorite meals.

Rajesh:

My favorite meal of all time has to be Chili Chicken with Chapati. My mother makes delicious dishes. I am glad that she continues to prepare Indian meals even on the boat. Thank you, mom!

Have there been times when you have questioned your safety or comfort?

Jeroen:

We once sailed an unusual route at night in the Bahamas that was extra exciting due to the bad weather and we were not sure if it was deep enough for our boat everywhere. We then decided to anchor in the middle of the sea in the dark in 3-4 meters deep water with short high waves and strong wind. When it was light again we could sail on sight and navigate between the shallows. We didn’t sleep well that night, but it turned out to be the right choice at that time.

Aagje:

No this has not happened to me. My confidence in our boat and in each other is very high. In addition, we have not yet encountered violent storms with more than 40 knots of wind while sailing and we try to avoid this.

Rajesh:

I don’t remember a moment when I was scared or felt unsafe on the water. But I do get seasick, and that worries me the most. So right before a bumpy ride, I take medicine or put seasickness patches behind my ear. These methods have been very helpful so far.

When have you felt most connected to each other and to the ocean? What made that moment so special?

Jeroen:

That is during the multi-day sailing trips that all three of us enjoy so much. Together in the cockpit during the day and alternately keeping watch at night. Usually we see a group of dolphins at the boat or we catch a big fish that we prepare for dinner.

Aagje:

During our long sailing trips from the Bahamas back to Saint Martin. 1100 NM over the Atlantic Ocean. The tranquility, the connection to the ocean, the big fish we caught like; mahi-mahi and tuna and the 8 days we were on our own without internet and with a waiting schedule that went on day and night. I enjoyed it.

Rajesh:

I used to be afraid of water because of ear infections. Even after learning to swim, I was still scared. But a ten-day trip to the Andaman and Nicobar Islands in India with my two best friends and parents changed the situation. Tried snorkeling for the first time and loved it. Then, during a five week vacation in the British Virgin Islands (BVI), my feelings about the sea completely changed. I loved the idea of living on a sailboat and felt a strong connection to the sea. Now I don’t even want to go back to life on the land.

How have you experienced personal growth personally and as a family during this year of adventure and discovery?

Jeroen:

Making the decision to give up all your certainties to be together and live an adventurous life is not easy, also because you don’t know exactly what to expect and how sailing life is going to suit us. The fact that all three of us chose this and that now, more than a year later, we can look back on a great time with a steep learning curve for all three of us and a range of beautiful memories and experiences, proves again how evenly matched we are and we can achieve a lot together. I am very proud of this!

Aagje:

I admire the courage of our family to embark on this adventure together. There were times when we wondered if maybe we were being too optimistic in chasing our dreams. But now, a year later, we can wholeheartedly confirm that this lifestyle suits us well. Yet our choice has also taught us a hard lesson: not everyone understands our decisions and some loved ones have chosen to distance themselves from us and even cut off all contact. Letting go of these relationships is something I’m still working on. I don’t understand it and the real reasons will probably remain a mystery.

Rajesh:

As a family, we have become better at making crucial decisions faster and our mutual trust in each other has increased in a different way. Personally, I have a more positive outlook on life, I really enjoy boat life, I talk more easily with strangers and I can be focused and alert for a lot longer.

Are there also things that you dislike?

Jeroen:

I don’t hate doing boat jobs, but sometimes the confined spaces, dark corners where you can hardly see, my glasses that are constantly sitting crooked on my head because my head doesn’t actually fit in them and the heat can really test my patience. . It can be quite frustrating when that last screw suddenly slips out of my hands, forcing me to unpack everything for the umpteenth time to find that one screw. As a result, the job often takes much longer than you initially hoped.

Aagje:

The salt water causes objects to wear out much faster. It is becoming increasingly difficult and expensive to replace them, which used to be more obvious.

Rajesh:

The equipment I use for filming and photography is both expensive and sensitive to salt water, which sometimes creates extra stress. This is especially true when recording with the drone while sailing. Retrieving the drone safely from a moving boat is particularly challenging as even the slightest mistake can result in damage to the drone, such as hitting a rigging or falling into the water.

Our future plans are:

Our adventure started in the Caribbean, where we learned the technical ins-and-outs of our boat and discovered its sailing capabilities. We have worked hard to develop our skills and now feel completely confident to continue our journey. Our plan is to sail towards the US Virgin Islands by November so we can activate our recently obtained US B2 visas before sailing to Panama.

Our further travel destinations will largely depend on the weather conditions and we are considering possibly meeting Alex and Karin from Sailing Mabul somewhere. Maybe it will be Belize? We aim to be in Panama around January – February. We are currently in the process of finding out if Rajesh can extend his 30 day stay in Panama. Our original plan included a 2.5 month stay in Panama, where we would cross the Panama Canal and reach the Pacific Ocean.

New adventures await us there, with longer sailing trips and exploring remote island groups while being completely self-sufficient. We are really looking forward to this. Moreover, we look forward to the visit of Gert-Jan and Nathalie, who will board in Tahiti.

“Op avontuur met de wind: Evaluatie van ons eerste jaar zeilen.”

Zijn dromen slechts illusies? Voor velen lijkt het alsof het leven op zee een idyllische aaneenschakeling is van zonovergoten dagen, cocktails nippen op het dek, feestjes, regenbogen en het gezelschap van dolfijnen. Een bestaan met minimale stress, waar je vrij kunt ronddwalen en je financiën moeiteloos beheert door je vaardigheid om je eigen voedsel te vangen. Maar wat is de echte aard van deze realiteit?

De realiteit heeft ons geleerd dat het onderhouden van onze zeilboot voortdurende inspanning vergt. Reparaties en onderhoud zijn aan de orde van de dag om ervoor te zorgen dat de zeilboot zeewaardig blijft. De financiële lasten die daarmee gepaard gaan, hebben we grondig onderschat. Het grootste deel van ons budget wordt hieraan besteed. We zijn ons ervan bewust dat in de Caraïben de kosten voor levensonderhoud hoger zijn dan in Europa. Daarom is doelbewust inkopen doen van groot belang. Groente, fruit en eieren zijn allemaal kostbaar en schaars. Een bloemkool kost hier vaak 11 euro, paprika’s zijn rond de 4 à 5 euro en eieren kosten soms een bijna 2 euro per stuk. De Franse eilanden zijn goedkoper en hebben de grootste supermarkten, waardoor we hier regelmatig boodschappen doen voor houdbare levensmiddelen voor een paar maanden.

Toerisme is de belangrijkste bron van inkomsten op de meeste eilanden, wat zich weerspiegelt in de activiteiten en prijzen. Cruisers beschouwen zichzelf niet als toeristen en proberen op een budgetvriendelijke manier het meeste uit hun ervaringen te halen. Ze kunnen zeilen naar alle uithoeken van de wereld met behulp van de wind, maar visums en vaarvergunningen voor je boot zijn in veel landen vereist, evenals de bureaucratie onder de ambtenaren. Als Nederlander heb je vaak het geluk om zonder problemen binnen te komen maar met een Indiaas paspoort hebben we soms voor uitdagingen gestaan.

Desondanks is er veel waar. Wanneer je de horizon tegemoet zeilt, word je getrakteerd op een adembenemend schouwspel van de natuur. De zon zakt langzaam achter de oceaan en de lucht kleurt zich met warme tinten van oranje en roze, terwijl de zee zich voor je uitstrekt. Onbereikbare stranden liggen verscholen achter ruige kliffen, klaar om ontdekt te worden. Onderwatergrotten en koraalriffen onthullen een verborgen wereld vol kleurrijke vissen en mysterieuze wezens.

Elk zeilavontuur biedt ook de kans om te verkennen, niet alleen de ongerepte natuur, maar ook nieuwe culturen en smaken. Je vaart naar afgelegen eilanden waar traditionele gemeenschappen hun gastvrijheid delen. Het zeilen brengt je naar plaatsen waarvan je nooit had gedacht dat je ze zou bereiken en opent deuren naar de wereld die anders gesloten zouden blijven. De ware magie van het zeilen zit in het gevoel van vrijheid. Je laat de kust achter je en geeft jezelf over aan de grillen van de wind en de golven. Er zijn geen vaste routes of strakke schema’s. Je vaart waar de wind je brengt, en dat gevoel van vrijheid is onbetaalbaar. Lees mee hoe het ieder van ons het eerste jaar heeft ervaren.

Het meest bijgebleven moment van het afgelopen jaar op de zeilboot was voor

Jeroen:

Bezoek aan de Bahama’s. Het zeilen van en naar de Bahama’s was een ervaring op zich vanwege de langere afstanden en de potentieel uitdagende/lastige terugreis. De Bahama’s zelf en dan vooral de Exuma’s hebben diepe indruk op mij gemaakt. Het ondiepe water, de kleuren en de aanwezigheid van haaien bij de boot waarmee we ook gezwommen hebben.

Aagje:

Het moment waarop we het anker lichtte bij Cooper Island, Britse Maagdeneilanden en aan onze allereerste overtocht begonnen naar Sint-Maarten, is voor altijd in mijn herinnering gegrift. Binnen tien minuten na vertrek begaf onze gloednieuwe windmeter het, maar we besloten vastberaden om door te zeilen. De geluiden aan boord tijdens zo’n ruige oceaan waren in eerste instantie beangstigend, maar tegelijkertijd creëren het ook een gevoel van vertrouwen in het feit dat deze boot voor deze uitdagingen is gemaakt en ons veilig naar de Sint-Maarten zal brengen. Die eerste nachtzeilervaring was intens. De maan was nergens te bekennen, waardoor de duisternis alles omhulde. Het geluid van de wind die hard langs ons heen raasde en de golven die ons zo nu en dan een paar meter omhoogtilden en dan met een klap weer neer lieten komen, was overweldigend. In het donker was het onmogelijk om deze bewegingen te anticiperen. Hierdoor werden mijn andere zintuigen scherp geprikkeld, waardoor ik op een geheel nieuwe manier mijn omgeving ervoer. Het drong langzaam tot me door dat dit soort avonturen een aanzienlijk deel van ons leven zouden gaan vormen. De mix van opwinding en angst die hiermee gepaard ging, is iets waar we mee zullen leren omgaan. 

Rajesh:

Sinds we ons leven aan boord van de boot begonnen, hebben we het geluk gehad veel onvergetelijke momenten te beleven. Elke dag dat we de eilanden verkennen, brengt ons nieuwe en blijvende herinneringen. Onze reis langs de Caribische eilanden en de Bahama’s valt bijvoorbeeld op. Ik hou van snorkelen en sta voortdurend versteld van de diversiteit aan vissoorten die ik tegenkom tijdens mijn onderwateravonturen en ben altijd op zoek naar soorten die ik nog niet eerder heb gezien. Tot mijn dierbaarste herinneringen behoren de keren dat ik naast schildpadden zwom, toen ik eindelijk een octopus zag, die van lichaamskleur veranderde toen ik hem naderde en getuige was van een groep dolfijnen die ons verwelkomde op de Bahama’s. Het waren allemaal bijzondere momenten die een onuitwisbare indruk in mijn hart achterlieten. Als ik echter één bestemming zou moeten kiezen die mijn ziel echt raakte, zou het ongetwijfeld Dominica zijn. Onze vijfdaagse begeleide excursie, gedeeld met onze vrienden van Sailing Mabul, behoort tot de meest gedenkwaardige ervaringen in mijn leven.

Momenten van heimwee of twijfels over onze beslissing om per zeilboot rond de wereld te zeilen waren ervoor:

Jeroen:

Niet. Zeker geen twijfels of heimwee!
Ik denk weleens na over de toekomst en weet niet hoe dat er voor ons uit gaat ziet wat betreft financiën en waar/hoe we over een paar jaar leven. Dit probeer ik los te laten, die oplossingen presenteren zich de komende jaren vanzelf. Nu eerst genieten van deze bijzonder mooie, leerzame en avontuurlijke tijd dichtbij de natuur.

Aagje:

We hadden een comfortabel huis, genoten beiden van ons werk en hadden sterke banden met familie en vrienden. Het idee om dit alles achter te laten, geen spontane kopjes koffie meer te kunnen drinken met dierbaren, was inderdaad een bittere pil om te slikken. Echter, ik geloof sterk in het najagen van je eigen dromen omdat we slechts één keer leven. Nadat we de knoop hadden doorgehakt en onze boot hadden aangeschaft, verdwenen de twijfels en angst. Het maakte plaats voor ongekende enthousiasme.

Rajesh:

Ik kom uit India en ik mis mijn cultuur vaak, vooral het vieren van festivals met mijn vrienden en familie. Ik heb zeven jaar in Nederland gewoond en of ik nu in Nederland was of op onze zeilboot, ik heb nog steeds hetzelfde gevoel. Om het verlies van huis het hoofd te bieden, voer ik regelmatig videogesprekken met mijn dierbaren in India, waardoor ik me dichter bij hen voel. Even heb ik getwijfeld om terug te gaan naar India en niet mee te gaan op de zeilboot. Dit had vooral te maken met mijn angst voor water. Toch heeft mijn liefde voor reizen ervoor gezorgd dat ik mee ben gegaan. De keuze om op een zeilboot te gaan wonen is een van de beste beslissingen die ik ooit heb genomen.

Nieuwe vaardigheden die we hebben geleerd tijdens het zeilen en leven aan boord zijn:

Jeroen:

Te veel om op te noemen maar ik doe toch een poging en verdeel het in twee categorieën:
A. Technisch heeft de boot veel uitdagingen omdat er veel systemen aan boord zijn die essentieel zijn voor de veiligheid en het comfort aan boord. Iedere week gaat er wel iets stuk of heeft iets onderhoud nodig, het afgelopen jaar hebben we hierdoor veel geleerd over alle mogelijke problemen en de oplossingen, nu zijn we zover dat we vertrouwd zijn met techniek en bijna alle problemen snel kunnen oplossen. Mechanisch, Elektronisch, Zeilen repareren, Antifouling (alg werende onderwaterverf), enz.
B. Zeilvaardigheden. We konden al zeilen maar een Amel heeft een eigenzinnig ontwerp dat je even moet leren kennen. Na ruim 6000Nm varen hebben we het zeilen goed onder de knie en hebben we ook geleerd om goed te ankeren, de Genua uit te boomen, met een spinnaker en ballooner te varen en te zeilen tijdens verschillende weersomstandigheden.
Route planning en Navigeren doen we met de Apps van Predictwind en Navionics.

Aagje:

Tijdens het eerste jaar heb ik nog meer geleerd over navigatie en het lezen van zeekaarten, het gebruik van kompassen en gps-systemen. Daarbij heb ik geleerd om rekening te houden met getijden en stromingen bij het plannen van onze tochten. Mijn begrip van windrichtingen, hun patronen en wat het juiste moment is om de zeilen te hijsen of te reven, is aanzienlijk vergroot. Het leven aan boord draait om begrijpen hoe het weer werkt. Zelfs een wolk die aan de horizon verschijnt, vertelt een verhaal over wat we in de komende dagen kunnen verwachten. Weersvoorspellingen fungeren als waardevolle gidsen en die worden meerdere keren per dag bekeken om onze zeiltochten op een veilige en doelgerichte manier te plannen. ‘s Nachts is het zeilen uitdagender en tijdens die momenten heb ik geleerd om nog meer vertrouwen te hebben in mezelf en cruciale beslissingen zelf te nemen en in Jeroen en Rajesh als zij alleen aan het roer staan. Het leven aan boord vergt vindingrijkheid. Ik heb veel geleerd over het bedenken van oplossingen voor onverwachte problemen tot het slim gebruiken van beperkte ruimte en spullen. Een zeilboot is voortdurend in beweging en aanpassing is voortdurend vereist. Het is belangrijk om bewust om te gaan met zaken als energie, water, minimaliseren van afval en het weer. Bovenal vertegenwoordigt dit avontuur een innerlijke reis, waarbij ik gevormd word door moed en zelfreflectie. De zee weerspiegelt mijn grenzen en groei op een unieke manier, waardoor dit avontuur een diepgaande impact heeft op mijn persoonlijke ontwikkeling.

Rajesh:

Naast alle vaardigheden van het zeilen en technische aspecten die er allemaal op een boot aanwezig zijn, geniet ik van het ontwikkelen van mijn onderwaterfotografie vaardigheden. Ik hoop om mijn vaardigheden in deze discipline te verbeteren en uiteindelijk een professioneel niveau te bereiken. Ik heb leren duiken en met trots kan ik zeggen dat ik mijn tweede niveau van de Franse duikcertificering (FFESSM) heb behaald. Ik ben vastbesloten om mijn passie voor onderwaterfotografie verder te ontwikkelen.

Een grappige of onverwachte uitdaging die we hebben overwonnen zijn:

Jeroen:

Toen ik van de boot afsprong om het SUP board terug te halen die was losgekomen van de boot. Er bleek echter een te sterke stroming te zijn waardoor ik met geen mogelijkheid terug naar de boot 😬 kwam. Onze zoon Rajesh kwam achter me aan om te helpen en toen zaten we beiden in de problemen. Aagje heeft hulp opgeroepen via de VHF-radio en iemand kwam ons redden met zijn dinghy, aangezien onze eigen dinghy met buitenboordmotor nog vastgebonden zaten en Aagje de buitenboordmotor in haar eentje niet op de dinghy kon tillen. 

Aagje:

We bevinden ons in de Bahama’s, zeilend door de ruige zeeën terwijl de boot zo’n 30 graden helt. Plotseling overvalt me de onontkoombare drang voor een sanitaire stop, die we voor het gemak maar even ‘nummer 2’ zullen noemen en ik moest snel zijn! Nu, afdalen naar het benedendek vereist een stevige grip, want de boot leunt stevig over naar stuurboord, terwijl onze beide toiletten aan bakboordzijde zitten. Eenmaal op het toilet gezeten, is een strategische aanpak noodzakelijk. Ik moest mijn voeten stevig tegen de deurpost zetten, als een soort anker, om te voorkomen dat ik onbedoeld van het toilet afglijd en dan volgt het precieze mik werk om alles “netjes” te houden. Ik kan je verzekeren, het is een ware uitdaging die behendigheid en vastberadenheid vergt. De acrobatische posities die ik moest aannemen en het gevoel van trots dat me overviel wanneer alles succesvol is verlopen, zijn werkelijk onbeschrijfelijk.

Rajesh:

We hadden de gelegenheid om Dominica te bezoeken met onze vrienden, Karin en Alex. Karin, oorspronkelijk uit Zwitserland, had contact gehad met een Zwitsers echtpaar dat op het eiland woonde en een hotel en restaurant beheerde. Na een inspannende dag wandelen stelde Karin voor om in hun restaurant te dineren. We coördineerden onze dinerplannen via WhatsApp en kozen voor vis als hoofdgerecht, met speciale arrangementen voor Alex, die vegetariër was. Bij onze aankomst waren we volkomen uitgeput en uitgehongerd. Na nog een uur wachten werd ons voorgerecht, hun kenmerkende zelfgemaakte soep, geserveerd. Helaas liet de smaak veel te wensen over en wisselden we teleurgestelde blikken. Toch schoven we het terzijde in afwachting van het hoofdgerecht: vis vergezeld van salade en aardappelen. Tot onze verbazing bevatte het bord van Alex alleen maar salade en aardappelen, zonder enige dressing of extra bijgerechten. Zijn ontevredenheid was duidelijk en hij uitte zijn ontevredenheid door uiteindelijk niets te eten. Teleurstellend genoeg kon het hoofdgerecht op smaak ook op ons geen indruk maken. We waren het er allemaal over eens dat we nog niet eerder zo slecht eten ergens geserveerd hebben gehad. Op de terugweg konden we het niet laten om Karin te plagen met haar restaurantaanbeveling. Ondanks het vreselijke eten en onze aanhoudende honger werd het een komische herinnering die ons nog lang zal bijblijven.

Lessen die we hebbeb geleerd over samenwerking en communicatie tijdens het leven op een zeilboot zijn:

Jeroen:

Zeilen is niet heel moeilijk maar kan ook gevaarlijk zijn, het is belangrijk dat we alle drie bekwaam zijn in alle taken op de boot zodat we elkaar kunnen helpen/afwisselen maar ook met elkaar meedenken en waarschuwen voordat er mogelijk gevaarlijke situaties ontstaan.
We hebben het afgelopen jaar geleerd dat we elkaar kunnen vertrouwen om alleen de boot te besturen en dat bij moeilijke of potentieel gevaarlijke momenten altijd hulp wordt gevraagd.

Aagje:

Een opvallende ontdekking was dat communicatie tijdens momenten van intense druk en spanning vaak intenser en emotioneler wordt. Soms escaleert het zelfs, laat ik het netjes omschrijven, tot het punt waarop we onze stem verheffen en woorden kracht bijzetten door ze luidkeels uit te spreken. Het is een dynamiek die ik normaal gesproken aan land nooit zou accepteren, maar de zeilervaring heeft me doen realiseren dat in cruciale situaties duidelijke en directe communicatie soms de enige manier is om de ernst van het moment over te brengen. Het lijkt een mechanisme te zijn om de urgentie en noodzaak van de lopende situatie te benadrukken. Belangrijk om te benadrukken is dat deze verhitte communicatie niet persoonlijk bedoeld is. Als we achteraf de situaties analyseren, wordt het duidelijk dat het niet draait om individuele verwijten, maar om het begrijpen van de situatie en de te nemen noodzakelijke maatregelen in zo’n situatie. Deze post-crisis reflectie dient als een leermoment. Waarvan ik zeker weet dat we er nog velen zullen krijgen. 

Een andere belangrijk les die ik heb opgedaan, is het belang van vertrouwen, zowel in mezelf als in elkaar. Na meer dan een jaar samen zeilen, hebben we bewezen dat we op elkaar kunnen vertrouwen, zelfs onder uitdagende omstandigheden. Het vereist begrip van elkaars vaardigheden, reacties en besluitvormingsprocessen. Op een zeilboot is er weinig ruimte voor twijfel waardoor vertrouwen in de capaciteiten van elkaar van onschatbare waarde is.

Rajesh:

Het is belangrijk om te beseffen dat we allemaal volwassenen zijn met onze eigen perspectieven, wat de zaken soms ingewikkeld kan maken. We kunnen niet allemaal tegelijkertijd kapitein zijn en we hebben geleerd dat het beter is dat we om de beurt kapitein zijn. Ik heb inzicht gekregen in het belang van geduld en aandachtig luisteren in de communicatie met de kapitein.

Specifieke plekken die we hebben bezocht en die een blijvende indruk op ons hebben achtergelaten zijn:

Jeroen:

Dominica en de Bahama’s.
Dominica vanwege de prachtige wandeltochten die we samen met Alex en Karin van zeilboot Mabul hebben gemaakt door de binnenlanden.
De Bahama’s vanwege het heldere licht blauwe water, het zwemmen tussen de haaien en de uitgestrektheid.

Aagje:

Eén bestemming die ongetwijfeld een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten, is Dominica. Dominica onderscheidt zich door zijn ongerepte schoonheid en overvloed aan natuurlijke wonderen. Met zijn 365 rivieren, vulkanische bergpieken gehuld in verschillende tinten groen, valleien, watervallen en beroemde borrelende meren is Dominica een ware schatkamer van landschappen. De diversiteit van de flora en fauna, zowel aan land als onder de zeespiegel, dragen bij aan de unieke aantrekkingskracht van dit eiland. Hoewel we te land veel van Dominica hebben verkend, blijft er nog een fascinerende wereld onontdekt: de onderwateromgeving. Met het hele jaar door de aanwezigheid van potvissen, belooft de onderwaterwereld van Dominica een ervaring op zich te zijn die nog op ons wacht.

Een andere bestemming die een diepe indruk heeft achtergelaten, is de Bahama’s, vooral vanwege hun betoverende onderwaterwereld. Door het heldere water kun je erg ver kijken onderwater. Hier zwemmen niet alleen haaien, roggen en barracuda’s, maar ook een overvloed aan tropische vissen en mooie kleuren koralen. Deze diversiteit en levendige kleuren van de onderwaterwereld maken dat de Bahama’s een onuitwisbare indruk op me heeft achtergelaten.

Rajesh:

Er zijn een paar plaatsen die een blijvende indruk op mijn hart hebben achtergelaten, waaronder Dominica, Bahama’s, Grenadines en de Britse Maagdeneilanden. Eerst en vooral heeft Dominica een speciaal plekje in mijn hart vanwege de uitgestrekte natuurlijke schoonheid, torenhoge heuvels die perfect zijn om te wandelen en watervallen. Op de voet volgen de Bahama’s, bekend om zijn betoverende turquoise wateren en levendige onderwaterleven. De Bahama’s bieden de unieke ervaring om getuige te zijn van verschillende kleuren van de zee. De Exuma’s vallen vooral op, met zijn ondiepe wateren en adembenemende zeeleven. Op weg naar de Grenadines is Tobago Cays een juweeltje waar je zoveel zeeschildpadden van dichtbij kunt tegenkomen, allemaal te midden van de fascinerende turquoise wateren. Als laatste, maar zeker niet als minste, zijn de Britse Maagdeneilanden (BVI) mijn favoriet aller tijden. De BVI zal altijd speciaal zijn, omdat we hier onze boot hebben gekocht en onze reisavonturen zijn begonnen.

Dingen die we missen van het leven aan land tijdens ons zeilavontuur zijn:

Jeroen:

Niet veel, voornamelijk de gezelligheid met familie en vrienden. Gelukkig spreken we ze regelmatig via beeldbellen.

Aagje:

Wat ik het meest mis tijdens ons zeilavontuur, zijn de waardevolle en gezamenlijke momenten die ik normaal gesproken op het vasteland deelde. Het samenzijn met familie en vrienden. De mogelijkheid om samen te komen, te lachen, verhalen te delen en speciale gelegenheden te vieren, dat is iets wat ik echt mis tijdens onze tijd op zee. Bovendien heb ik ook mijn werk gemist, vooral het contact met mijn cliënten in mijn praktijk. Het is zo vervullend om anderen te kunnen helpen bij de behandeling van hun tandvleesproblemen, waardoor ze weer met een stralende glimlach en hernieuwd zelfvertrouwen kunnen stralen. Het luisteren naar hun verhalen, uitdagingen en triomfen draagt bij aan deze voldoening. Dan is er nog het schilderen. Het creëren van kunstwerken, het spelen met kleuren en vormen, geeft me een unieke uitlaatklep voor expressie. Hoewel de zee en het avontuur me veel nieuwe perspectieven hebben geboden, was er een verlangen om weer een groot doek te pakken en mijn innerlijke wereld te uiten via kunst. 

Rajesh:

Ik zou niets willen zeggen, maar dat zou niet helemaal waar zijn. Op het land vond ik het leuk dat je kunt gaan wandelen of hardlopen door gewoon de voordeur open te doen. Toegegeven, het leven op een boot is toch wat anders, want de spontaniteit van het op straat stappen is niet helemaal hetzelfde. Wat ik echter het meest mis, is tijd doorbrengen met vrienden. Niettemin moet ik zeggen dat ik enorm geniet van mijn leven op de boot, en als gevolg daarvan heb ik niet het gevoel dat ik te veel van het leven op het land mis.

Heeft dit eerste jaar zeilen onze relatie als gezin beïnvloed en versterkt?

Jeroen:

We leven 24 uur per dag met elkaar op de boot en doen (bijna) alles samen, dat is niet voor iedereen een ideaal scenario. Ik vind het echt heel bijzonder hoe goed dit bij ons gaat, dat bewijst weer hoe mooi het is dat we elkaar gevonden hebben en samen dit avontuur aangaan.

Aagje:

Als gezin zijnde hebben we ook aan land veel quality time met elkaar doorgebracht in de vorm van het maken van vele reizen. Op het water, weg van dagelijkse afleidingen, heeft in die zin niet nog diepgaandere gesprekken en/of een grotere betrokkenheid in elkaars levens gegeven, voor mijn gevoel hebben dat land ook. Wel hebben we samen nieuwe vaardigheden geleerd en uitdagingen overwonnen, wat ons een gevoel van prestatie en onderling vertrouwen op een ander niveau heeft gegeven. Het zeilen heeft ons ook dichter bij de natuur gebracht en ons een diepere waardering voor haar schoonheid ervan gegeven. Ondanks de stressvolle momenten hebben we geleerd om samen stress te beheersen en problemen op te lossen. De avonturen en herinneringen die we hebben gemaakt, blijven voor altijd bij ons en maken deel uit van wie we zijn.

Rajesh:

Ik denk dat onze familieband nog hechter is geworden. We begrijpen elkaar echt en respecteren elkaars behoefte aan persoonlijke ruimte. Het leven op een boot is niet altijd gemakkelijk, want soms wil ik een paar uur alleen zijn, maar we begrijpen en waarderen elkaars privacy allemaal.

Zijn er nieuwe hobby’s of interesses die je hebt ontdekt tijdens onze reis?

Jeroen;

Ik geniet momenteel vooral van het vrije leven, de mooie natuur en de onderwaterwereld.

Aagje:

Schrijven. Op dit moment schrijf ik vooral over al onze belevenissen en avonturen tijdens de reis. Maar stiekem droom ik er ook van om ooit een heel boek te schrijven.

Rajesh:

Ik hou van snorkelen, het filmen van onderwaterscènes en het filmen met een drone van de omgeving en de boot. Elke keer als ik ga snorkelen, brengt het mij vreugde.

Met de beperkte ruimte, schaarse keukengerei en slechts twee gaspitten, blijft koken aan boord een uitdaging op zich, maar wat is je favoriete maaltijd of culinaire ervaring aan boord?

Jeroen:

Haha… we kijken iedere dag uit naar onze Sundowner (biertje met snacks aan het einde van de middag). De “Chili Chicken” met Chapati van Aagje blijft mijn favoriet.

Aagje:

Ik heb veel plezier in het bereiden van onze maaltijden. Ik geniet van het bereiden van de vis en kreeft die we zelf hebben gevangen, maar Chili Chicken met eigen gemaakte verse chapati, een soort tortilla’s, blijft een van mijn favorite maaltijden.

Rajesh:

Mijn favoriete maaltijd aller tijden is toch wel Chili Chicken met Chapati. Mijn moeder maakt heerlijke gerechten. Ik ben blij dat ze zelfs op de boot Indiase maaltijden blijft bereiden. Bedankt, mama!

Zijn er momenten geweest waarop je, je veiligheid of comfort in twijfel hebben getrokken? 

Jeroen:

We hebben op de Bahama’s ‘s nachts eens een ongebruikelijke route gevaren die door het slechte weer extra spannend was en we niet zeker wisten of het overal diep genoeg was voor onze boot.
We hebben toen besloten om in het donker midden op zee te ankeren in 3-4 meter diep water met korte hoge golven en sterke wind. Toen het weer licht was konden we op zicht verder varen en tussen de ondieptes door navigeren. We hebben toen niet lekker geslapen die nacht maar het bleek wel de juiste keuze op dat moment.

Aagje:

Nee dit is voor mij niet voorgekomen. Mijn vertrouwen in onze boot en in elkaar is zeer groot. Daarnaast zijn we nog niet zeilend in heftige stormen van meer dan 40 knopen wind terecht gekomen en proberen dit proberen we ook te vermijden. 

Rajesh:

Ik kan me geen moment herinneren dat ik bang was of me onveilig voelde op het water. Maar ik word wel zeeziek, en dat baart mij de meeste zorgen. Dus vlak voor een hobbelige rit neem ik medicijnen of gebruik ik zeeziektepleisters achter mijn oor. Deze methoden zijn tot nu toe erg nuttig geweest.

Op welk moment heb je, je het meest verbonden gevoeld met elkaar en met de oceaan? Wat maakte dat moment zo bijzonder? 

Jeroen:

Dat is tijdens de meerdaagse zeiltochten waar we alle drie zo van genieten. Overdag samen in de cockpit en ‘s nacht afwisselend de wacht houden. Meestal zien we dan wel een groep dolfijnen bij de boot of vangen we een grote vis die we bereiden voor het avondeten.

Aagje:

Tijdens onze lange zeilreizen o.a. van de Bahama’s terug naar Saint Martin. 1100 NM over de Atlantische Oceaan. De rust, de verbondenheid met de oceaan, de grote vissen die we vingen zoals; mahi-mahi en tonijn en de 8 dagen die we op onze zelf waren zonder internet en met een wachtschema die dag en nacht doorgingen. Ik heb ervan genoten. 

Rajesh:

Ik was vroeger bang voor water vanwege oorontstekingen. Zelfs nadat ik had leren zwemmen, was ik nog steeds bang. Maar een tiendaagse reis naar de Andamanen en Nicobaren in India met mijn twee beste vrienden en ouders veranderde de situatie. Ik heb voor het eerst geprobeerd te snorkelen en vond het geweldig. Daarna, tijdens een vakantie van vijf weken op de Britse Maagdeneilanden (BVI), veranderden mijn gevoelens over de zee volledig. Ik genoot van het idee om op een zeilboot te wonen en voelde een sterke verbinding met de zee. Nu wil ik niet eens meer terug naar het leven op het land.

Hoe heb je persoonlijk en als gezin persoonlijke groei ervaren tijdens dit jaar van avontuur en ontdekking?

Jeroen:

De beslissing nemen om al je zekerheden op te geven om samen te zijn en een avontuurlijk leven te leiden is niet makkelijk, ook omdat je niet precies weet wat je te wachten staat en hoe het zeilleven ons gaat bevallen.
Dat we hier alle drie voor hebben gekozen en dat we nu, ruim een jaar later, terugkijken op een geweldige tijd met een steile leercurve voor ons alle drie en een scala aan mooie herinneringen en ervaringen, bewijst weer hoezeer we aan elkaar gewaagd zijn en we samen veel kunnen bereiken. Hier ben ik heel trots op!

Aagje:

Ik bewonder de moed van ons gezin om gezamenlijk dit avontuur aan te gaan. Er waren momenten waarop we ons afvroegen of we misschien te optimistisch waren in het najagen van onze dromen. Maar nu, een jaar later, kunnen we volmondig bevestigen dat deze levensstijl goed bij ons past. Toch heeft onze keuze ons ook een harde les geleerd: niet iedereen begrijpt onze beslissingen en sommige dierbaren hebben ervoor gekozen om afstand van ons te nemen en zelfs alle contact te verbreken. Het loslaten van deze relaties is iets waar ik nog steeds aan werk. Ik begrijp het niet en de echte redenen zullen waarschijnlijk een mysterie blijven. 

Rajesh:

Als gezin zijn we beter geworden in het sneller maken van cruciale beslissingen nemen en is het onderlinge vertrouwen in elkaar op een andere manier vergroot. Persoonlijk sta ik positiever in het leven, hen ik echt plezier in het bootleven, praat ik makkelijker met onbekenden en kan ik een stuk langer gefocust en alert zijn.

Zijn er ook dingen die je niet leuk vindt? 

Jeroen: 

Ik heb geen hekel aan klussen aan boord, maar soms kunnen de beperkte ruimtes, donkere hoekjes waar je nauwelijks zicht hebt, mijn bril die constant scheef op mijn hoofd zit, omdat mijn hoofd er eigenlijk niet tussen past en de hitte mijn geduld behoorlijk op de proef stellen. Het kan behoorlijk frustrerend zijn als dat laatste schroefje plotseling uit mijn handen glipt, waardoor ik voor de zoveelste keer alles moet uitpakken om dat ene schroefje terug te vinden. Hierdoor duurt het klussen vaak veel langer dan je aanvankelijk had gehoopt.

Aagje:

Het zoute water zorgt ervoor dat voorwerpen veel sneller verslijten. Het wordt steeds moeilijker en duurder om ze te vervangen, wat vroeger vanzelfsprekender was.

Rajesh:

De uitrusting die ik gebruik voor filmen en fotografie is zowel kostbaar als gevoelig voor zout water, wat soms voor extra spanning zorgt. Dit geldt vooral tijdens opnames met de drone tijdens het zeilen. Het is bijzonder uitdagend om de drone veilig terug te halen op een bewegende boot, aangezien zelfs de kleinste fout kan leiden tot schade aan de drone, zoals het raken van een verstaging of een val in het water

Onze toekomstplannen zijn:

Ons avontuur begon in het Caribisch gebied, waar we de technische ins-and-outs van onze boot leerden kennen en haar zeilcapaciteiten ontdekten. We hebben hard gewerkt om onze vaardigheden te ontwikkelen en voelen ons nu volledig zelfverzekerd om onze reis voort te zetten. Ons plan is om tegen november richting de Amerikaanse Maagdeneilanden te zeilen, zodat we onze recent verkregen Amerikaanse B2-visa kunnen activeren voordat we naar Panama varen.

Onze verdere reisbestemmingen zullen grotendeels afhangen van de weersomstandigheden en we overwegen om mogelijk Alex en Karin van Sailing Mabul ergens te ontmoeten. Misschien wordt het Belize? Rond januari – februari streven we ernaar om in Panama te zijn. We zijn momenteel bezig met het uitzoeken of Rajesh zijn verblijf van 30 dagen in Panama kan verlengen. Onze oorspronkelijke planning omvatte een verblijf van 2,5 maanden in Panama, waar we het Panamakanaal zouden oversteken en de grote oceaan zouden bereiken.

Daar wachten nieuwe avonturen op ons, met langere zeiltochten en het verkennen van afgelegen eilandgroepen terwijl we volledig zelfvoorzienend zijn. We kijken hier erg naar uit. Bovendien kijken we uit naar het bezoek van Gertjan en Nathalie, die aan boord zullen stappen in Tahiti.