Sv My Motu

Nederlandse versie staat onder de Engelse versie.

People from all over the world are drawn to the Exuma’s in the Bahamas for many reasons, but let’s face it, the real reason is obvious: who wouldn’t want to hang out with swimming pigs? Yes, you read that right. The Exuma’s are home to a group of pigs who have decided that swimming in the crystal-clear waters any day is better than rolling around in the mud.

Before we leave Cat Island we climbed the highest mountain, no less than 63 m high, which took us an impressive 15 minutes. It was an easy hike and when we reached the top and saw the monastery built there, I started to feel a little … tall. The monastery was built by Father Jerome himself in 1941 and he lived there himself. We couldn’t help but admire this impressive achievement. But looking around, I got the feeling that maybe people were a bit smaller back then. Or am I just a giant?

Departing from Cat Island, we were excited to begin our 57 NM sail to Staniel Cay in the Exuma’s. The forecast was, very light wind 7-11 knots, and the little amount of wind that was there, was coming straight from behind. The day before departure Jeroen had been busy setting up the spinnaker poles and testing it with all lines. We hadn’t used the spinnaker poles together with our Ballooner before and the downwind sailing was a great opportunity to try it out. We left at 02:00, while it was low tide, so Jeroen was in front with a bright flashlight that illuminated the water. Everywhere you see small fish jumping out of the water, investigating where that light comes from all of a sudden. We motored slowly out of the bay, looking for even the slightest bit of wind to lead us to the Exuma’s. Looking at our anemometer, we only saw 3 knots of wind, which was not enough to push us along. We motored on quietly for a while until I saw 9 knots appear on the anemometer. I woke Jeroen up, and together we hoisted the Ballooner and rolled out the jib, a technique known as “Wing on Wing”. We noticed how small our jib was and we now knew for sure that we would want a Genoa in the future. When we turned off the engine, peace returned and we sailed calmly at a comfortable 4 knots. The sun rose slowly and we heard nothing but the gentle lapping of the water as the boat glided through. The wind increased slightly to 10-11 knots and the boat speed went up to 5-6 knots. Rajesh and Jeroen also woke up slowly, and Jeroen made breakfast for all of us. There was no one around us and the downwind course was very pleasant, especially as the boat did not heel over. Which made it easy for me to make a smoothie without spilling the ingredients or letting the device slide off the counter. It was a calm and enjoyable sail and after 12 hours of sailing we saw the islands becoming more and more visible. We are preparing to sail through a “cut” for the very first time. It is a passage between two islands. The Exuma-cuts are notorious for their unpredictable currents, thanks to the combination of tidal currents and offshore waves. Especially if the passage is also very narrow. It is therefore important to time your entry well. We want to enter at high tide, so that we have the current with us. Let’s be honest, it’s always exciting to experience something new. After taking in all sails, we motor towards the passage and we are happy that the wind doesn’t blows 30 knots or high waves are present. We see coral reefs and shallows everywhere around us and we navigate on our maps and with our eyes between all the shallows to an anchorage. We do not dare to sail directly onto the lagoon. For this we first want to investigate with the dinghy whether all depths are correctly indicated on the chart. We don’t want to be surprised by a hidden reef or sandbar. That would be a real downer. After a well-deserved sundowner, we lower the dinghy and explore the lagoon. It is very busy in the lagoon with other sailing boats, big and small, and motor yachts, big, bigger, biggest! We almost giddy with excitement as we take it all in. Nevertheless, we decided to stay anchored where we are now. We were so excited to explore all the sights around Staniel Cay that we woke up early the next day and were ready to go.

The Thunderball Grotto was our first stop and is named after the 1965 James Bond movie “Thunderball” which was filmed at this location. Thunderball Grotto has strong tidal currents that can suck you through the cave. It was still an hour before it would be completely low tide, but due to the number of tourists swimming in at the moment, Jeroen and Rajesh decided to do the same while I kept steering around with the dinghy, inside the cave it was very busy and when Jeroen and Rajesh let go of the rope they were caught by the current. It took all their strength to swim back to the rope and they were glad to be back in the dinghy. Not the right time! And man, what a difference an hour makes! The current had calmed down quite a bit and we were able to anchor our dinghy at the cave without any problems. As we swam in we were greeted by an abundance of tropical fish and enjoyed the rock formations within.

Then we only sailed one bay further and there we saw them, the swimming pigs and they were hilarious to see. Although they were a lot bigger than expected. If swimming with pigs isn’t your thing, how about making new scaly friends? Great Guana Cay was a short dinghy ride further and is home to a friendly population of pink iguanas who are only too happy to pose for a selfie or two. These big boys are always ready for a meet and greet, especially if you come with an apple or orange. Well, well, well, what have we got here? A plane wreck with a dark past in the beautiful Exuma’s? Sure, the Exuma’s may be known for its laid-back vibe, but did you know its history is rooted in piracy and drug smuggling? That’s right, it’s not just tropical drinks and sunshine here, we’re here for the dark and mysterious past of this island paradise. As we put on our snorkel gear and take a dip in the crystal-clear waters, I wonder: will we find some hidden cocaine? After all, the plane we’re about to explore was used by the infamous Medellin Cartel in the 1970s to smuggle drugs and money between Colombia and Florida via Exuma’s Norman’s Cay. Like sniffing drug dogs, we snorkel around the wreck and investigate. As we swim around the wreck taking in the rusted metal and marine life that have made this place their home, I can’t help but imagine what it must have been like to be part of such a nefarious operation. Were they always looking over their shoulders, afraid of getting caught by the authorities? I’ll never know, but it sure is fun to let my imagination run wild. The next blockbuster is almost finished in my head!

We come across Cruisers Beach, where we see nameplates of different boats. Of course, we can’t resist making our own nameplate from our boat. The next day we return to hang it up and encounter two other couples who are also on an adventure. Believe it or not, all this can be found around our anchorage at Staniel Cay!

The next morning, we sail a little further north. Just above Compass Cay. We’re always up for an exciting adventure, and what better way to get our adrenaline pumping than by swimming with the friendliest locals in the Exuma’s; nurse sharks! We set sail with our dinghy towards Compass Cay Harbour, fully inflated for this unique experience. We’re told there are between 10 and 30 nurse sharks swimming freely in this area each day, and there’s even a swim platform where they sometimes rest during high tide. Now you may be wondering, “Isn’t it dangerous to swim with sharks?” Well, not these nurse sharks, they won’t bite us as long as we don’t put our hands and feet in front of their mouths, or one of us might become their version of a Happy Meal. As we slowly entered the water, we saw a group of large Bar Jacks swimming around us, next to the nurse sharks. It was a little unnerving seeing the sharks up close, but we were reassured that they are friendly creatures. We were even told that they like to be petted on their backs or tummies which was pretty cool! The first time a nurse shark swam towards us was a bit of a shock. But we remembered what we had been told and slowly ran our hands down their backs. It was a unique feeling, like sandpaper rubbing against our skin. We couldn’t believe we were swimming with these beautiful creatures! We swam around with the nurse sharks for 1.5 hours, and it was undoubtedly the highlight of our trip so far. Truly had an unforgettable experience that we will cherish forever.

After the exhilarating swim with the sharks, we set our sights on our next destination; Rocky Dundas Cave. This ancient cave is hidden from the outside world and was only accessible by swimming under a partially submerged ledge. Entering the cave, we were presented with an astonishing sight; ancient stalactites and stalagmites rising up and hanging from the ceiling and floor. The entire cave was covered in colourful algae, giving it a purple glow. Upon returning to the boat, we were treated to one of the most beautiful sunsets we had seen so far. The Exuma’s really is a special place and we are grateful for the experiences we have already had. The adventure doesn’t stop here! Our next stop is a national park called the Aquarium, where fishing is prohibited. We are curious about all the sea creatures we will find there. Will we see schools of colourful fish? Exotic corals? We can’t wait to find out!

Hereby some extra photo’s which are made by Rajesh with the drone in between our adventures!

Exuma’s zwemmen met varkentjes

Mensen van over de hele wereld voelen zich om vele redenen aangetrokken tot de Exuma’s op de Bahama’s, maar laten we eerlijk zijn, de echte reden ligt voor de hand: wie wil er nu niet rondhangen met zwemmende varkens? Ja, je leest het goed. De Exuma’s zijn de thuisbasis van een groep varkens die hebben besloten dat zwemmen in het kristalheldere water elke dag beter is dan rondrollen in de modder.

Voordat we Cat Island verlaten hebben we nog de hoogste berg beklommen, maar liefst 63 m hoog waar we een indrukwekkende 15 minuten over deden. Het was een eenvoudige wandeltocht en toen we de top bereikten en het klooster zagen dat daar gebouwd was, begon ik me een beetje… groot te voelen. Het klooster is gebouwd door pater Jerome zelf in 1941 en hij woonde er ook zelf. We konden niet anders dan bewondering hebben over deze indrukwekkende prestatie. Maar toen ik rondkeek, kreeg ik het gevoel dat de mensen in die tijd misschien een stukje kleiner waren. Of ik ben gewoon een reus?

Toen we vertrokken vanaf Cat Island, waren we opgewonden om aan onze zeiltocht van 57 NM naar Staniel Cay in de Exuma’s te beginnen. De voorspelling was, zeer weinig wind 7-11 knopen, en de weinige wind die er was, kwam recht van achteren. De dag voor vertrek was Jeroen druk bezig geweest met het opzetten van de spinnakerpalen en het te testen met alle lijnen. We hadden de spinnakerpalen samen met onze Ballooner nog niet eerder gebruikt en de voordewindse koers was een mooie gelegenheid om het uit te proberen. We vertrokken om 02.00 uur, terwijl het laagtij was, hierdoor stond Jeroen voorop met een felle zaklamp, die het water verlichtte. Overal zie je kleine vissen uit het water springen, onderzoekend naar waar dat licht in ene keer vandaan komt. We zeilden langzaam de baai uit op de motor, op zoek naar zelfs maar het minste beetje wind dat ons naar de Exuma’s zou leiden. Toen we naar onze windmeter keken, zagen we slechts 3 knopen wind, wat niet genoeg was om ons voort te duwen. We motoren nog een tijdje rustig door tot ik 9 knopen op de windmeter zag verschijnen. Ik maakte Jeroen wakker, en samen hesen we de Ballooner en rolden de fok uit, een techniek die bekend staat als “Wing on Wing”. Het viel ons op hoe klein onze fok was en we wisten nu zeker dat we in de toekomst een Genua zouden willen. Toen we de motor uitzetten, keerde de rust terug en zeilden we rustig met een comfortabele 4 knopen. De zon kwam langzaam op en we hoorden niets anders dan het zachte kabbelen van het water terwijl de boot er doorheen gleed. De wind nam gelijkelijk iets toe tot 10-11 knopen en de snelheid van de boot ging naar de 5-6 knopen. Rajesh en Jeroen werden ook langzaam wakker, en Jeroen maakte ontbijt voor ons allemaal. Er was niemand om ons heen en de voordewindse koers was erg prettig, vooral omdat de boot niet overhelde. Waardoor ik gemakkelijk een smoothie kon maken zonder de ingrediënten te morsen of het apparaat van het aanrecht te laten glijden. Het was een rustige en plezierige zeiltocht en na 12 uur zeilen zagen we de eilanden steeds duidelijker zichtbaar worden. We bereiden ons voor om voor de allereerste keer door een “cut” te varen. Het is een doorgang tussen twee eilanden. De Exuma-cuts zijn berucht om hun onvoorspelbare stromingen, dankzij de combinatie van getijdenstromingen en offshore golven. Vooral als de doorgang ook erg smal is. Het is dan ook belangrijk om je binnenkomst goed te timen. We willen bij hoogwater binnenvaren, zodat we de stroming mee hebben. Laten we eerlijk zijn, het is toch altijd weer even spannend om iets nieuws te ervaren. Na het inhalen van alle zeilen, motoren we richting de doorgang en zijn we blij dat het geen 30 knopen waait of hoge golven aanwezig zijn. Om ons heen zien we overal koraalriffen en ondieptes en navigeren we op onze kaarten en met onze ogen tussen alle ondieptes door naar een ankerplek. We durven niet direct de lagune op te varen. Hiervoor willen we eerst met de dinghy onderzoeken of alle dieptes goed op de kaart staan aangegeven. We willen niet verrast worden door een verborgen rif of zandbank. Dat zou een echte domper zijn. Na een welverdiende sundowner, laten we de dinghy zakken en verkennen we de lagune. Het is erg druk in de lagune met andere zeilboten, groot en klein, en motorjachten, groot, groter, grootst! We duizelen bijna van opwinding terwijl we alles in ons opnemen. Toch besloten we voor anker te blijven op de plek waar we nu liggen. We waren opgewonden om alle bezienswaardigheden rond Staniel Cay te verkennen dat we de volgende dag al vroeg wakker werden en klaar waren om te gaan.

De Thunderball Grotto was onze eerste stop en is vernoemd naar de James Bond -film “Thunderball” uit 1965 die op deze locatie werd gefilmd. Thunderball Grotto heeft een sterke getijdenstroming die je door de grot kunnen zuigen. Het was nog een uurtje voordat het volledig laagwater zou zijn, maar door de hoeveelheid toeristen die op dit moment naar binnen zwommen, besloten Jeroen en Rajesh dit ook te doen terwijl ik rondjes bleef varen met de dinghy, binnen in de grot was het erg druk en toen Jeroen en Rajesh het touw loslieten werden ze gepakt door de stroming. Het kostte hun al hun kracht om terug te zwemmen naar het touw en ze waren blij toen ze weer in de dinghy zaten. Niet het juiste moment! En man, wat een verschil maakt een uur! De stroming was behoorlijk gekalmeerd en we konden zonder problemen onze dinghy bij de grot ankeren. Terwijl we naar binnen zwommen, werden we begroet door een overvloed aan tropische vissen en genoten we van de rotsformaties binnen.

Daarna varen we maar één baai verder en daar zagen we ze dan, de zwemmende varkens en ze waren hilarisch om te zien. Al waren ze een stuk groter dan gedacht. Als zwemmen met varkens niet jouw ding is, wat dacht je ervan om nieuwe geschubde vrienden te maken? Great Guana Cay is de thuisbasis van een vriendelijke populatie roze leguanen die maar al te graag poseren voor een selfie of twee. Deze grote jongens staan altijd klaar voor een meet & greet, vooral als je met een appel of sinaasappel komt. Wel, wel, wel, wat hebben we hier? Een vliegtuigwrak met een duister verleden in de prachtige Exuma’s? Zeker, de Exuma’s staan misschien bekend om zijn relaxte sfeer, maar wist je dat zijn geschiedenis geworteld is in piraterij en drugssmokkel? Dat klopt, het is hier niet alleen tropische drankjes en zonneschijn, we zijn hier ook voor het duistere en mysterieuze verleden van dit paradijselijke eiland. Terwijl we onze snorkeluitrusting aantrekken en een duik nemen in het kristalheldere water, vraag ik me af: zullen we wat verborgen cocaïne vinden? Het vliegtuig dat we gaan verkennen, werd tenslotte in de jaren zeventig door het beruchte Medellin-kartel gebruikt om drugs en geld tussen Colombia en Florida te smokkelen via Exuma’s Norman’s Cay. Als rondsnuffelende drugshonden snorkelen we rond het wrak en gaan we op onderzoek uit. Terwijl we rond het wrak zwemmen en het verroeste metaal en het zeeleven in ons opnemen dat van deze plek hun thuis heeft gemaakt, kan ik niet anders dan me voorstellen hoe het moet zijn geweest om deel uit te maken van zo’n snode operatie. Keken ze altijd over hun schouders, bang om gepakt te worden door de autoriteiten? Ik zal het nooit weten, maar het is zeker leuk om mijn fantasie de vrije loop te laten. De volgende blockbuster is in mijn hoofd al bijna af!

We stuiten op Cruisers Beach, waar we naambordjes van verschillende boten zien. Natuurlijk kunnen we het niet laten om een eigen naambordje voor onze boot te maken. De volgende dag keren we terug om het op te hangen en komen we twee andere koppels tegen die ook op avontuur zijn. Geloof het of niet, dit alles is te vinden rondom onze ankerplek bij Staniel Cay!

De volgende morgen zeilen we een stukje verder naar het noorden toe. Net boven Compass Cay. We zijn altijd in voor een spannend avontuur, en wat is een betere manier om onze adrenaline te laten pompen dan door te zwemmen met de vriendelijkste lokale bevolking in de Exuma’s; verpleegsterhaaien! We zetten koers met onze bijboot richting Compass Cay Harbour, helemaal opgepompt voor deze unieke ervaring. Er is ons verteld dat er elke dag tussen de 10 en 30 verpleegsterhaaien vrij rondzwemmen in dit gebied, en er is zelfs een zwemplatform waar ze soms uitrusten tijdens vloed. Nu vraag je je misschien af: “Is het niet gevaarlijk om met haaien te zwemmen?” Nou, niet deze verpleegsterhaaien, die zullen ons niet bijten zolang we onze handen en voeten niet voor hun mond houden, anders wordt een van ons misschien hun versie van een Happy Meal. Toen we langzaam het water in gingen, zagen we een groep grote Bar Jacks om ons heen zwemmen, naast de verpleegsterhaaien. Het was een beetje zenuwslopend om de haaien van dichtbij te zien, maar we waren gerustgesteld dat het vriendelijke wezens zijn. We kregen zelfs te horen dat ze graag op hun rug of buik geaaid werden, wat best gaaf was! De eerste keer dat er een verpleegsterhaai op ons af zwom was even schrikken. Maar we herinnerden ons wat ons was verteld en lieten langzaam onze handen over hun rug glijden. Het was een uniek gevoel, alsof schuurpapier tegen onze huid wreef. We konden niet geloven dat we met deze prachtige wezens aan het zwemmen waren! We hebben 1,5 uur rondgezwommen met de verpleegsterhaaien, en het was ongetwijfeld het hoogtepunt van onze reis tot nu toe. Echt een onvergetelijke ervaring hadden die we voor altijd zullen koesteren.

Na het opwindende zwemmen met de haaien, zetten we onze zinnen op onze volgende bestemming; Rocky Dundas Cave. Deze oude grot is verborgen voor de buitenwereld en was alleen toegankelijk door onder een gedeeltelijk onder water gelegen richel door te zwemmen. Toen we de grot binnengingen, kregen we een verbluffend gezicht te zien; oude stalactieten en stalagmieten die oprijzen en aan het plafond en de vloer hangen. De hele grot was bedekt met kleurrijke algen, waardoor het een paarse gloed kreeg. Bij terugkomst op de boot, werden we getrakteerd op een van de mooiste zonsondergangen die we tot nu toe gezien hadden. De Exuma’s is echt een speciale plek en we zijn dankbaar voor de ervaringen die we al hebben opgedaan. Hier stopt het avontuur niet! Onze volgende stop is een nationaal park genaamd het Aquarium, waar vissen verboden is. We zijn benieuwd naar alle zeedieren we daar zullen aantreffen. Zullen we scholen kleurrijke vissen zien? Exotische koralen? We kunnen niet wachten om erachter te komen!